Ten tekst przeczytasz w < 1 dziobata to choroba skóry, w przebiegu której na stopach występują charakterystyczne ubytki, nadżerki i szczeliny. Przyczyną keratolizy dziobatej jest nadmierna potliwość. Jak rozpoznać objawy i jak przebiega leczenie? Keratoliza dziobata to choroba o podłożu bakteryjnym. Rozwija się u osób cierpiących na nadpotliwość stóp. Dodatkowymi czynnikami ryzyka rozwoju choroby jest długotrwałe noszenie ciasnego, nieprzewiewnego obuwia ze sztucznych materiałów (np. ciężkie obuwie robocze). Z tego powodu na wystąpienie keratolizy dziobatej narażone są przede wszystkim osoby pracujące fizycznie, ale również sportowcy, u których dochodzi do częstego i intensywnego pocenia i moczenia stóp. Jakie są objawy keratolizy dziobatej? Charakterystycznym objawem keratolizy dziobatej są ubytki naskórka na stopach przypominające ślady po dziobaniu. Zmiany rozwijają się w następstwie działania enzymów keratolitycznych produkowanych przez bakterie z rodziny maczugowców. Ubytki najczęściej występują na opuszkach palców, na piętach, bocznych krawędziach stóp oraz na śródstopiu. Ubytkom naskórka mogą towarzyszyć przebarwienia i zmiany rumieniowe. W przebiegu choroby ubytki mogą się powiększać i zlewać, co prowadzi do powstawania szczelin i nadżerek. Zmianom skórnym mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe, pieczenie i świąd. Stopy mogą wydzielać nieprzyjemny zapach. W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na keratolizę dziobata zaleca się wizytę u podologa, który dobierze odpowiednie preparaty o działaniu osuszającym i odkażającym, a także usunie powstałe zrogowacenia. Ponadto pacjentowi zaleca się stosowanie antyperspirantów do stóp oraz noszenie skarpet z naturalnych materiałów (np. z bawełny lub przędzy bambusowej) i przewiewnego, nieuciskającego obuwia. Istotne jest również dbanie o higienę stóp. Skarpetki powinny być zmieniane codziennie i prane w temperaturze minimum 60 st. C. Należy również pamiętać o regularnym dezynfekowaniu obuwia, zwłaszcza sportowego lub noszonego na co dzień w pracy. Źródło: Przeczytaj także: Jak pozbyć się zanokcicy? Wywiad z podologiem Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Pielęgniarstwo w Anestezjologii i Intensywnej Opiece”: Rany nowotworowe skóry – objawy i postępowanie miejscowe

Osoby, które chorują na cukrzycę, są narażone na szereg powikłań. Jednym z nich są zmiany w obrębie stóp. Są one związane z uszkodzeniem nerwów i naczyń krwionośnych przez zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi. Objawy pojawiają się nawet u 10% cukrzyków. Zobacz, co to jest palec cukrzycowy i jak wygląda.

Swędzące krostki pojawiają się na ciele w przebiegu trądziku, łuszczycy, czy zapalenia mieszków włosowych oraz gruczołów łojowych. Jak rozpoznać konkretne schorzenie? O czym świadczą krostki na twarzy, dłoniach, stopach, plecach, wokół odbytu? Co oznaczają swędzące krostki? Swędzące krostki na ciele mogą być objawem licznych schorzeń i zaburzeń alergicznych, zakaźnych, hormonalnych i innych. W zależności od lokalizacji, natężenia zmian skórnych, ich wielkości, kształtu i koloru, a także wieku i płci pacjenta, podejrzewać można takie problemy zdrowotne, jak: łuszczyca krostkowa - ograniczona lub uogólniona; trądzik młodzieńczy i późny, w tym: krostkowy, grudkowo-krostkowy, zapalenie mieszków włosowych; ropne zapalenie gruczołów łojowych; wysypka alergiczna; ospa wietrzna; odra; kiła; nowotwory. Swędzące krostki na dłoniach i na stopach są typowym objawem łuszczycy krostkowej ograniczonej. Jest to przewlekła choroba, obejmująca skórę dystalnych części zarówno kończyn górnych jak i dolnych. Powodowanie jest ona nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem komórek naskórka, przy jednoczesnym występowaniu silnego stanu zapalnego. Wyróżnia się dwie jej podstawowe postaci: łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw (Palmoplantar pustular psoriasis), krostkowe zapalenie skóry palców (Acrodermatitis continua Hallopeau). Częściej występującą jest ta pierwsza. W jej przebiegu dłonie i stopy zostają pokryte krostami wypełnionymi jałową treścią, które wyrastają na zmienionym chorobowo podłożu (rumień, złuszczanie się). Możliwe są też wykwity grudkowe. Zrogowaciała skóra ma tendencję do pękania, powodując silną bolesność. Łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw zazwyczaj dotyka kobiety w wieku 50+. Druga z postaci choroby, czyli krostkowe zapalenie skóry palców, występuje zdecydowanie rzadziej. Wyróżnia się umiejscowieniem zmian, które lokalizują się na opuszkach palców, wałach paznokciowych i płytkach paznokci. Swędzące krostki na całym ciele Wymienione wyżej rodzaje łuszczycy ograniczonej uchodzą za względnie łagodne, w odróżnieniu od uogólnionych postaci choroby, takich jak: odmiana von Zumbusch, liszajec opryszczkowaty (Impetigo herpetiformis). Podstawowym objawem obu schorzeń są swędzące krostki na całym ciele, w tym na skórze, ale także na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, a nawet układu oddechowego. W przypadku odmiany von Zumbusch należy się dodatkowo liczyć występowaniem silnych objawów ogólnoustrojowych, takich jak: gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie; hipokalcemia, czyli niedobór wapnia; zaburzenia wodno-elektrolitowe; zaburzenia metabolizmu białek. Nieleczona łuszczyca tego typu może doprowadzić do ciężkich, potencjalnie śmiertelnych powikłań, związanych między innymi z niewydolnością nerek. Objawy liszajca opryszczkowatego są zbliżone. Krostki są bardzo drobne, pojawiają się na całym ciele, ale ze szczególnym uwzględnieniem takich obszarów, jak: pachwiny i krocze; zgięcia stawowe; fałdy skórne; Także i w tym przypadku występują poważne symptomy wewnętrzne. Oprócz hipokalcemii, pacjenci zmagają się też z hipoalbuminemią (niedobór białek albumin) oraz napadami tężyczki (niedobór magnezu i potasu). Schorzenie szczególnie często dotyka kobiety w ciąży, stanowiąc zagrożenie dla matki i płodu. Rzadko występuje u mężczyzn. Swędzące krostki na twarzy Swędzące krostki na twarzy z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazywać mogą na rozwój trądziku w postaci krostkowej lub grudkowo-krostkowej. Są to odmiany trądziku pospolitego (młodzieńczego), typowego dla osób w wieku dojrzewania (zwłaszcza chłopców), ale też późnego, występującego u pacjentów po 25 roku życia (przede wszystkim kobiet). Pojawiające się w przebiegu choroby krosty są wypełnione ropną treścią. Skóra wokół objęta jest procesem zapalnym. Wykwity te są niezwykle trwałe, z trudem poddają się leczeniu, a zanikając często pozostawiają po sobie głębokie, szpecące blizny. Podstawowe lokalizacje dla trądziku młodzieńczego krostkowego, to czoło i broda. Natomiast u osób starszych, wykwity pojawiają się na brodzie, linii żuchwy oraz szyi. W przypadku zmian grudkowo-krostkowych, na twarzy występuje też drugi rodzaj wyprysków – są to twarde, zbite guzki, wypełnione łojem, co wprost związane jest z nadprodukcją sebum. Przyczyny wykwitania swędzących krost na twarzy są zróżnicowane. Do głównych czynników sprawczych zaliczane są: predyspozycje genetyczne – skłonność do dziedziczenia choroby; zaburzenia hormonalne – wzmożona synteza androgenów i estrogenów; nadaktywność gruczołów łojowych. Uwaga – trądzik najczęściej występuje na twarzy, ale nie tylko. Pojawić mogą się także swędzące krostki na plecach, klatce piersiowej, ramionach, rzadziej – w innych miejscach ciała. Swędzące krostki na nogach Swędzące nogi, a szczególnie kostki stanowią potencjalny objaw wielu schorzeń. Jednym z nich jest zapalenie mieszków włosowych. Jest to choroba w większości przypadków infekcyjna, powodowana przez bakterie z rodziny gronkowców, niekiedy też rozwijająca się pod wpływem czynników środowiskowych, takich jak przyjmowane leki. W praktyce klinicznej wyróżnia się wiele jej odmian. Jedną z nich są tak zwane czyraki. W tym przypadku krosty są wypełnione ropą i krwią. Powodują silną bolesność, dodatkowo wzmagając się po przerwaniu ciągłości wyprysku i utworzeniu w jego miejscu sączącej rany bądź nadżerki. Krostki na nogach często pojawiają się też na skutek alergii, zwłaszcza kontaktowej, związanej z bezpośrednią fizyczną stycznością z substancją uczulającą. Ale bywają też przyczyny znacznie poważniejsze. Uważa się, że tego typu wypryski lokujące się na skórze kończyn dolnych, zwiastować mogą z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem nowotwór jelita bądź wrzodziejące zapalenie tego organu. Swędzące krostki przy odbycie Swędzące krostki przy odbycie i na całej powierzchni pośladków oraz w kroczu, są typowym objawem schorzenia znanego jako ropne zapalenie gruczołów łojowych. Choroba ta obejmuje tzw. gruczoły apokrynowe, ulokowane głównie w okolicach annusa, pachwin oraz pach. W jej przebiegu na powierzchni ciała pojawiają się bolesne krosty na pośladkach, guzki i wrzody. Etiopatogeneza schorzenia nie jest znana, podejrzewa się jednak, że jej przyczyną może być niedrożność przewodów mieszków włosowych lub zakażenia bakteryjne. Inne potencjalne powody występowania krost wokół odbytu to między innymi: zapalenie mieszków włosowych, łuszczyca odwrócona, trądzik skupiony, grzybica odbytu, opryszczka spowodowana wirusem HSV, rzeżączkowe zapalenie odbytu i odbytnicy, guzki krwawnicze (hemoroidy), zaniedbania higieniczne. Swędzące krostki na pupie u dziecka Swędzące krostki na pupie u dziecka w większości przypadków świadczą o rozwoju niezbyt groźnego pieluszkowego zapalenie skóry. Jest to schorzenie typowe dla okresu niemowlęcego, związane z takimi czynnikami, jak: przegrzanie i przemoczenie miejsc ściśle zakrytych pieluchą, toksyczne działanie amoniaku i innych składników moczu, zakażenia powodowane patogenami bytującymi w kale dziecka, urazy mechaniczne związane z tarciem pieluchy o powierzchnię ciała. Oprócz krostek, w miejscu objętym stanem zapalnym pojawiają się też rumień, pęcherze, guzki, nadżerki. Skóra ma charakterystyczną, nieprzyjemną woń amoniaku.

Chorzy na AZS wykazują także zwiększoną skłonność do miejscowych i uogólnionych zakażeń wirusami opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus [HSV–1 i HSV–2]), mięczaka zakaźnego (MCV) i brodawczaka (HPV). Czynniki nasilające AZS: 1) warunki klimatyczne (nagłe zmiany temperatury otoczenia, niska wilgotność powietrza)

Pękająca skóra na dłoniach - przyczyny, objawy, leczenie Skóra naszych dłoni wystawiona jest na wiele czynników, które mogą wpłynąć na jej uszkodzenie oraz przesuszenie. Warunki atmosferyczne, takie jak mróz, wiatr czy suche powietrze, potrafią sprawić, że nasze dłonie staną się suche i szorstkie. Równie niekorzystnie na stan naszych dłoni wpływa częste mycie rąk czy stosowanie środków dezynfekujących. Czasami pękająca skóra na dłoniach może wiązać się z problemami, takimi jak atopowe zapalenie skóry i łuszczyca. Jak rozpoznać przyczyny pękającej skóry dłoni oraz jak poradzić sobie z tym problemem? Jakie sposoby będą najskuteczniejsze? Spis treści: Przyczyny pękającej skóry na dłoniach W których miejscach najczęściej pęka skóra na dłoniach? Pękająca skóra na dłoniach a niedobór witamin i składników odżywczych Pękająca skóra na dłoniach u dziecka Jak wspomagać procesy regeneracyjne skóry na dłoniach? Przyczyny pękającej skóry na dłoniach Aby móc poradzić sobie z problemem pękającej skóry, powinniśmy zacząć od znalezienia źródła problemu. Bardzo często jest to wynik naszych codziennych zajęć i przyzwyczajeń. Czasami jednak zdarza się, że pękająca skóra dłoni ,,mówi’’ nam o poważniejszych problemach związanych z niedoborem witamin, zaburzeniami gospodarki hormonalnej czy dermatologicznym dolegliwościami skórnymi, takimi jak atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, grzybica. Skłonność do przesuszania się i pękania skóry na naszych dłoniach wynika przede wszystkim z jej budowy. Skóra dłoni jest bardzo delikatna, praktycznie nie posiada gruczołów łojowych oraz tkanki tłuszczowej, co dodatkowo wpływa na możliwość podrażnienia. Płaszcz lipidowy skóry odpowiedzialny za jej ochronę niezwykle szybko ulega zniszczeniu, dlatego tak ważna jest dodatkowa pielęgnacja przy pomocy kremów nawilżających, które pomagają wzmacniać i odbudowywać barierę ochronną skóry. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak mróz, suche powietrze czy silny wiatr, powinniśmy pamiętać o ciepłych rękawiczkach, które będą chronić wrażliwą skórę dłoni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Na stan naszych dłoni mają również wpływ wszelkie substancje chemiczne, z którymi mamy kontakt. Częste mycie rąk, dezynfekcja silnymi środkami antybakteryjnymi, wykonywanie prac w laboratoriach, kuchni czy w czasie sprzątania - wszystko to narusza barierę ochronną skóry. Powinniśmy więc pamiętać o dodatkowych zabezpieczeniach w postaci rękawiczek ochronnych, które nie pozwolą na bezpośredni kontakt naszych dłoni z silnymi chemikaliami. W których miejscach najczęściej pęka skóra na dłoniach? W zależności od przyczyny pękającej skóry dłoni, ogniska zmian mogą pojawiać się w różnych miejscach. Najczęściej skóra pęka jednak między palcami lub na ich opuszkach, ponieważ to właśnie tam jest najdelikatniejsza. W przypadku podrażnienia skóry dłoni środkami chemicznymi lub gdy wpływają na nią niekorzystnie warunki atmosferyczne, sucha i pękająca skóra pojawia się między palcami i na zewnętrznej stronie dłoni oraz na opuszkach palców. Kiedy natomiast mówimy o zmianach na skórze dłoni, które wiążą się z poważnymi problemami dermatologicznymi, wówczas miejsce występowania suchej i pękającej skóry zazwyczaj wiąże się ze stanami zapalnymi. W przypadku łuszczycy skóry, zmiany pojawiają się na zewnętrznej stronie dłoni - występują pod postacią płasko-wyniosłych grudek o różnej wielkości, pokrytych biało-srebrzystymi łuskami, a zmiany są wyraźnie odgraniczone od otaczającej skóry. W przypadku dłoni łuszczyca może zaatakować również powierzchnię paznokci. Pojawiają się wówczas punktowe zagłębienia w płytce paznokciowej czy też grudki podpaznokciowe, widoczne jako żółte plamki na płytce. Paznokcie stają się wtedy zabarwione, pogrubione, nadmiernie kruche i łamliwe. W przypadku zmian związanych z grzybicą dłoni, na powierzchni skóry pojawią się drobne pęknięcia. Bardzo często wokół takich pęknięć występuje biała obwódka, która z czasem staje się wilgotna i prowadzi do powstania pęcherza. Kiedy choroba jest nieleczona, pęcherzyki pojawiają się na skórze coraz częściej, a pękając, prowadzą do zarażenia się bakteriami. Grzybica najcześciej atakuje opuszki palców oraz wewnętrzna stronę naszych dłoni. Zazwyczaj wraz ze zmianami struktury skóry pojawiają się również zmiany jej koloru. Pękająca skóra na dłoniach a niedobór witamin i składników odżywczych Ponieważ nasz organizm jest jednym wielkim mechanizmem, w którym zachodzi wiele zależnych od siebie procesów, musimy pamiętać o tym, że stan naszej skóry, również tej na dłoniach, wiąże się bardzo często z niedoborami pewnych substancji odżywczych, niskim poziomem nawodnienia organizmu lub zmianami w gospodarce hormonalnej. Aby nasza skóra utrzymywała prawidłowe nawilżenie, powinniśmy codziennie wypijać dużą ilość wody - około 2 litrów. Ważne jest również uzupełnienie diety o substancje bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe, które działają od środka, wspomagając nawilżenie tkanek skóry. Ważne są również witaminy, szczególnie te z grupy B, które są odpowiedzialne za nawilżenie i jędrność naszej skóry. Na przykład niedobór witaminy B2 może prowadzić do jej nadmiernej suchości, ponieważ kontroluje procesy rogowacenia i regeneracji naskórka. Z kolei witamina B3 odpowiada za poziom nawilżenia, bo uczestniczy w procesach przemiany składników odżywczych. Ważne są również witamina E, chroniąca komórki skóry przed starzeniem się, witamina D3 oraz witamina A, która bierze udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, a dodatkowo pomaga w utrzymaniu prawidłowego stanu błon śluzowych i pozytywnie wpływa na stan naszej skóry. Pękająca skóra na dłoniach u dziecka Czasami zdarza się, że problem suchej i pękającej skóry na dłoniach dotyczy dziecka. Podobnie jak w przypadku osób dorosłych, ten problem może mieć wiele przyczyn. Ważna będzie więc profesjonalna i szybka diagnoza. Możemy jednak zacząć od sprawdzenia składu produktów chemicznych, z których korzystamy w czasie prania - dzieci bardzo często wykazują oznaki alergiczne na środki do prania czy sprzątania. Ważne są również kosmetyki - powinny być delikatne i dostosowane do wyjątkowych potrzeb wrażliwej skóry dziecka. Jak wspomagać procesy regeneracyjne skóry na dłoniach? Jeśli nasze dolegliwości nie są związane z podłożem alergicznym czy grzybiczym, wówczas pomocne będą kremy intensywnie nawilżające, na przykład te z mocznikiem i witaminą A. Sprawiają, że zmniejsza się rogowacenie naskórka, a procesy regeneracyjne są o wiele szybsze. Aby odbudować barierę lipidową naszej skóry, warto sięgnąć po kremy zwane kremami barierowymi, których skład opiera się na olejach i glicerynie. Można również rozważyć maski parafinowe, które tworzą okluzyjną warstwę oraz chronią przed utratą wody. Warto sięgać po kosmetyki z masłem Shea oraz nagietkiem i rokitnikiem - będą działały nawilżająco i pomogą odbudować barierę ochronną skóry. Produktem, który wspomoże regenerację skóry na dłoniach jest maść HUDSALVA SENSTIVE. To kosmetyk bazujący na alantoinie, glicerynie, lanolinie oraz witaminie E, dzięki czemu działa jak opatrunek na przesuszone i pękające dłonie. Maść silnie regeneruje, nawilża oraz natłuszcza, a przy tym jest hipoalergiczna, więc sprawdzi się w przypadku nawet najbardziej wrażliwych, atopowych skór. Pękanie skóry na dłoniach może potęgować mycie dłoni mydłem o wysuszającym składzie. Aby tego uniknąć stosuj w tym celu delikatny kosmetyk, który oczyści skórę bez jej przesuszania. Przykładem jest mydło HAND SOAP, które dzięki wysokiej zawartości gliceryny nawilża delikatną skórę dłoni, nie pozostawiając uczucia ściągnięcia. W przypadku zmian związanych z alergiami, atopowym zapaleniem skóry, łuszczycą czy grzybicą, wskazana jest wizyta u dermatologa. Pomoże nie tylko w zdiagnozowaniu problemu, lecz także dobraniu odpowiedniego leczenia. Dzięki szybkiej i prawidłowej diagnozie leczenie będzie przebiegać sprawnie, a my pozbędziemy się kłopotliwego problemu.

Zmiany następują na sklepieniu stóp, stopniowo mogą zajmować pozostałe jej części. Leczenie jest długotrwałe (leki antyseptyczne, przeciwwysiękowe i keratolityczne – głównie kwas borowy , kwas salicylowy i kwas octowy , kwas taninowy ) i wymaga częstej zmiany skarpet (bawełnianych i przewiewnych) lub rajstop.

mrowienia lub nieprzyjemnego drętwienia skóry na opuszkach palców i wokół ust. W przypadku nasilonych objawów pojawić się mogą również: nudności i wymioty, problemy z widzeniem, silne bóle głowy i brzucha; zaburzenia rytmu serca.

Przyczyny przykurczu palców dłoni (choroba Dupuytrena) cały czas nie są jeszcze do końca poznane. Wiadomo natomiast, że jednym z powodów choroby są uwarunkowania genetyczne (nawet u 60 proc. chorych). Oprócz czynników genetycznych na rozwój choroby mają wpływ także czynniki środowiskowe. Jednym z nich jest rodzaj wykonywanej pracy.

Największa liczba receptorów dotyku znajduje się na opuszkach palców, wargach, języku i koniuszku nosa, a najmniej w skórze grzbietu, ud i ramion. Wyróżniamy też receptory ciepła (ciałka zmysłowe), znajdujące się głębiej w skórze oraz receptory zimna (kolby końcowe) położone pod powierzchnią skóry.

Trądzik objawia się nieestetycznymi krostami, które pojawiają się najczęściej na twarzy. Niektórzy nie zwracają jednak na to uwagi i bagatelizują problem. Obejrzyj film i dowiedz się, dlaczego nie należy zwlekać z leczeniem trądziku. Lek. Aleksandra Witkowska Medycyna rodzinna , Warszawa. 82 poziom zaufania.