Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu Na zamieszczonym w sieci nagraniu słyszymy przykładowe telefony, których dyspozytorzy WOPR codziennie odbierają przynajmniej kilkadziesiąt. Na filmiku przedstawione zostały jedynie ćwiczenia, ale w rzeczywistości praca dyspozytorów wygląda podobnie, lub nawet trudniej. Dalsza część artykułu pod materiałem wideo: WOPR. Podobnych przypadków jest dużo więcej W dwóch sytuacjach możemy zauważyć, że częstym problemem zgłaszających wypadek lub niepokojącą sytuacje jest dokładne określenie lokalizacji zdarzenia. Pierwszy z dzwoniących był na molo i przestał widzieć oddalonych od siebie ludzi. Kolejnym była zdezorientowana kobieta, nieumiejąca odpowiedzieć na najprostsze pytania dotyczące miejsca, w którym się znajduje. Sprawdź: Podniesienie tej muszli grozi śmiercią. Na taki jad nie ma antidotum Wyzwaniem, z którym muszą mierzyć się dyspozytorzy to rozmowa z osobami będącymi pod wpływem narkotyków i alkoholu. Taki stan dodatkowo utrudnia komunikację ze zdezorientowanym dzwoniącym, jak ma to miejsce w drugim przypadku. — Moi koledzy spalili blanta i stwierdzili, że będą łapać delfiny na desce — wybełkotała dzwoniąca. Podobnych sytuacji jest więcej. Telefon do WOPR. O tym trzeba pamiętać WOPR przypomina, że jeśli jesteśmy świadkami niebezpiecznego zdarzenia nad wodą, zgłośmy to dyspozytorowi za pomocą nr tel. 601 100 100. Po odebraniu połączenia należy podać, gdzie się znajdujemy, co się stało oraz ilu poszkodowanych widzimy. Jeśli nie znamy dokładnej lokalizacji, należy zachować spokój i odpowiadać na pytania dyspozytora. Polecamy: Przez pięć stanów z dwójką dzieci i bagażem podręcznym. Tak wyglądała nasza przygoda w USA [RELACJA] Jeśli nasze zgłoszenie dotyczy jednostki pływającej, należy podać jej nazwę i charakterystyczne kolory. Nie możemy też rozłączać się jako pierwsi. Najlepiej pozostać na miejscu, nie wyłączać telefonu i obserwować miejsce zdarzenia. Zgłaszający jest jednym z kluczowych ogniw decydujących o powodzeniu akcji ratunkowych. (dk)
Co napisać oryginalnego Na twitter'ze do mojej ulubionej gwiazdy chcę napisać coś fajnego i ogryginalnego. Chcę żeby mi odpisał. Problemu nie robią inni fani bo facet jest mało znany.,.. proszę w tłumaczeniu na polki i angielki XD będę wdzęczna.. ;D
Wróżka Ewelina Spotkanie było udane. A jednak po randce on nie pisze, nie dzwoni. Czekasz i zastanawiasz się dlaczego. Może jednak coś „zepsułaś”, może on nie chce cię znać, a może coś mu się stało? Zastanawiasz się czy napisać pierwsza? Dlaczego on nie pisze. Kiedy warto się odezwać i co napisać. dlaczego on nie pisze Trzecią możliwość (coś mu się stało) możesz na 99% odrzucić. Co mogłaś „zepsuć”?Mogłaś za dużo powiedzieć o sobie. Przypomnij sobie czy nie opowiadałaś o swoich „byłych”. To działa odpychająco w jedną jak i drugą stronę. Podczas ekscytującego spotkania on się tym nie przejął, ale potem ochłonął, zaczął przypominać sobie szczegóły spotkania i coś mu się jednak nie spodobało. Jeżeli jest zauroczony Tobą to zwykle napisze tego samego dnia. Jeżeli spodobałaś mu się to odezwie się w przeciągu 1 do 3 dni. Niektórzy mężczyźni naczytali się (albo nasłuchali), żeby za szybko się nie odzywać i nie ujawniać swoich emocji. Nie chcą wyjść na natrętnego czy „napalonego” więc czekają. Czasami są też pochłonięci pracą. Kobiety zwykle nie są w stanie pojąć jak ktoś może być aż tak zajęty, że nie może napisać SMS-a. Owszem. I chociaż ciężko w to uwierzyć, to mężczyźni tak mają. Jeżeli minęły 3 dni i więcej a on milczy- to oznacza jedno. Nie spodobałaś mu się. Może błędnie odebrałaś jego sygnały, gdy on był po prostu miły. Jeżeli on Ci się podoba, to mogłaś nadinterpretować każde słowo, spojrzenie czy gest. czy się odezwać Jeżeli on nie odzywa się 3 dni, a tobie zależy, to pewnie masz ochotę pierwsza się odezwać. Masz już dosyć czekania, niepewności, chcesz wiedzieć co dalej. Możesz napisać jednego SMS-a, ale tylko jednego. Nie pisz zbyt obszernie i emocjonalnie. Nie zadawaj pytań i nie rób wyrzutów, że się nie odzywa. Daj znać, że jesteś zainteresowana kontynuowaniem tej znajomości. Zobacz co odpisze. Jeżeli odpisał szybko i wyraźnie się ucieszył, to coś z tego będzie. Jeżeli zwięźle i oschle, to zrobił to z grzeczności. Jeżeli nie odpisał- to daj sobie spokój. Nigdy nie pisz drugi raz. Nie spodobałaś mu się i to nie podlega dyskusji. Zapamiętaj zdanie: „Brak odpowiedzi to też odpowiedź”. W tym przypadku oznacza zdecydowane „nie”. pisze co jakiś czas Z tymi co nie dzwonią i nie piszą sprawa jest prosta. Należy usunąć kontakt i zapomnieć. Gorzej z tymi co odzywają się co jakiś czas. Piszą raz na miesiąc. Patrzysz i nie wierzysz. On odpisał po dwóch tygodniach. Jedyne co ci przychodzi na myśl to jedno brzydkie słowo. Z takich relacji lepiej jak najszybciej zrezygnować, bo tylko mącą w głowie i w emocjach. Często i gęsto życie pokazuje, że on nagle odzywa się, gdy ty zaczynasz się spotykać z kimś innym. Nie jest to wcale takie dziwne. Przestajesz o nim myśleć, a w energii on odczuwa to jako brak i wtedy czuje potrzebę kontaktu. W końcu coś mu „ucieka”. A jest to twoja energia, którą dajesz mu poprzez swoje zainteresowanie. Ostatnio dodane artykuły przez: Wróżka Ewelina
Autor: Elka (---.serv-net.pl) Data: 2014-02-04 13:19 Ja bym niczego nie pisała. Wbrew temu, że jesteś wściekła, pełna żalu, to mimo wszystko zaczęłabym od siebie, tzn. jeśli możesz coś zrobić, by w waszym małżeństwie było lepiej, to zrób to.
Kiedyś zasad etykiety uczono w szkołach i na uczelniach. Dzisiaj już nie tylko rzadko kiedy można się z tym spotkać, ale i zupełnie nie mówi się o kulturalnych zachowaniach w nowych mediach – a przecież nierzadko spędzamy, korzystając z nich, przynajmniej tyle samo czasu, co na rozmowach twarzą w twarz. Mniejsza zresztą o konwenanse, często popełniane błędy sprawiają, że nasza komunikacja jest po prostu nieskuteczna. Jeśli wysłaliśmy maila i nie dostaliśmy odpowiedzi, zamiast złorzeczyć odbiorcy, zastanówmy się najpierw, czy sami nie zrobiliśmy czegoś źle i czy na pewno wiemy jak pisać maile. Jakie są więc dobre praktyki związane z pocztą elektroniczną? Pisz zwięźle i jasno określ, czego oczekujesz Jeśli opisujesz koleżance swoje przygody z wakacji albo chcesz powiedzieć komuś coś miłego, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby się rozpisać. Ale jeśli wysyłasz maila do klienta, wykładowcy, znanej osoby, z którą chcesz przeprowadzić wywiad, umiejętność jasnego i zwięzłego formułowania myśli jest niezbędna. Takie osoby otrzymują każdego dnia mnóstwo wiadomości i jest o wiele większa szansa, że przeczytają konkretną, adekwatnie zatytułowaną, niezbyt długą wiadomość, niż niekończący się blok tekstu. Zwłaszcza, że często nawet po jego przeczytaniu nie bardzo wiadomo, czego oczekuje nadawca – warto być precyzyjnym. Pisząc konkretnie, pokazujesz, że szanujesz czas swój i odbiorcy. Rozpoczynaj z głową Jeśli jesteś z kimś na „Ty”, jesteście w zbliżonym wieku, znacie się z Internetu itp., nie ma problemu – „Cześć Tomek” załatwia sprawę. Kłopot pojawia się, kiedy piszemy do osoby, której nie znamy albo nie jesteśmy z nią po imieniu. Tak naprawdę nie ma idealnego rozwiązania. „Szanowna Pani” jest koszmarnie sztywne, „Dzień dobry” nie ma większego sensu, biorąc pod uwagę że nigdy nie wiemy, kiedy mail zostanie przeczytany, „Pani Anno” albo, co gorsza, „Pani Aniu”, może zostać przez kogoś odebrane jako nadmierne spoufalanie się, „Witam” jest bezosobowe i niepoprawne z punktu widzenia logiki. Ja najczęściej wybieram nieidealne „Dzień dobry”, ale wszystko będzie lepsze niż przechodzenie do razu do treści albo bezosobowe twory typu „Jest sprawa…”, „Prośba o…”. Zadbaj o estetyczny wygląd wiadomości Dużo łatwiej czyta się tekst podzielony na akapity, gdzie nowa myśl to nowa linia, z polskimi znakami i wielkimi literami. Można go szybko przeskanować wzrokiem i łatwo zorientować się o co chodzi, można też wygodnie odnieść się do poszczególnych części. Jeśli mamy dużo różnych spraw do omówienia, dobrze jest zastosować wypunktowanie albo numerowaną listę. Używaj nieobciachowego maila Czyli z sensownym adresem (na przykład imię i nazwisko albo imię i nazwa instytucji) i sensownym polem adresata (imię i nazwisko lub imię i nazwisko i nazwa instytucji), najlepiej na własnej/uczelnianej/firmowej domenie albo na gmailu. Pisze to osoba, która zaczynała blogować z adresem asienka_bb@ Jeśli piszesz w sprawach służbowych, pisz z służbowego maila z adekwatną stopką – to budzi zaufanie. Jeśli korespondujesz z kilkoma osobami naraz, używaj przycisku „odpowiedz wszystkim” To błąd, z którym spotykam się notorycznie, pewnie sama czasem też go popełniam, klikając omyłkowo nie tam, gdzie trzeba. Jeśli w korespondencji uczestniczy więcej osób, na przykład Ty, Twój współpracownik i dwie osoby w firmie, z którą rozmawiacie, to odpowiadając wszystkim masz pewność, że każda z tych osób jest na bieżąco. Jeśli wysyłasz maile do wielu adresatów, ukrywaj ich adresy To błąd, który często popełniają uczelnie, biura rachunkowe i inne instytucje, ale równie często widzę go u (sic!) PR-owców. Jeśli wysyłasz masowy mailing, wklejaj kolejne adresy w polu UDW – w ten sposób odbiorcy nie będą widzieć nawzajem swoich danych. To kolejna oczywistość, ale nie uwierzylibyście jak często dostaję maile, w których mój adres figuruje na długiej liście innych blogerskich czy dziennikarskich maili. To nie tylko nieeleganckie, ale i niezgodne z prawem, warto więc się pilnować. Jeśli prowadzisz dłuższą korespondencję na dany temat, odpowiadaj w tym samym wątku. Skrzynki pocztowe (mam nadzieję, że wszystkie!) wyświetlają wiadomości i odpowiedzi w ciągłym wątku. Jeśli wymieniamy wiele maili dotyczących tej samej sprawy, trzymajmy się jednego wątku, żeby nasz rozmówca w każdej chwili mógł łatwo odszukać wcześniejsze ustalenia. Jeśli ktoś odpisze na Twojego maila, w dobrym tonie jest podziękować Napisałeś do wykładowcy zapytać o godzinę konsultacji, a on odpisał? Krótkie „bardzo dziękuję za informację” na pewno będzie mile widziane, nie wspominając już o przypadkach, kiedy ktoś udzielił Ci pomocy wymagającej większego zaangażowania. Nie bój się wychodzić z inicjatywą Jeśli chcesz napisać do kogoś sławnego albo masz jakąś śmiałą, w Twoim mniemaniu, prośbę, czy ciekawy pomysł, nie bój się napisać – w końcu co najgorszego może się wydarzyć? Musisz jednak dopuszczać możliwość, że dostaniesz odpowiedź odmowną albo w ogóle nie uzyskasz odpowiedzi – w końcu odpowiadanie na wiadomości to czyjaś dobra wola, nie obowiązek. Na profilach blogerów czy youtuberów często widzę oburzone głosy ludzi, którzy nie otrzymali odpowiedzi na swoje maile. Takie osoby nie biorą zwykle pod uwagę faktu, że gdyby, przykładowo, Maffashion odpisywała na wszystkie otrzymywane wiadomości, nie miałaby czasu robić tego, co sprawiło, że stała się popularna. To samo dotyczy profesorów na uczelniach i wszystkich innych osób w jakimś stopniu publicznych. Zanim zapytasz o cokolwiek, sprawdź FAQ Jeśli masz konkretne pytanie, wejdź na stronę instytucji, do której chcesz napisać, albo użyj wyszukiwarki i sprawdź, czy nie jesteś w stanie uzyskać tej informacji samodzielnie. Nie pisz na FB że wysłałeś maila Jeśli wysłałeś do kogoś maila i nie otrzymałeś odpowiedzi w ciągu pięciu minut, nie dzwoń, nie pisz wiadomości na Facebooku, po prostu poczekaj. Po 48 godzinach możesz się uprzejmie i bez złośliwości przypomnieć. No chyba że sprawa jest bardzo pilna – ale wtedy w ogóle lepiej jest zadzwonić. Kwestia, która nie jest jasno określona, ale nigdy nie daje mi spokoju, to godziny wysyłania maili. Z jednej strony wiem, że to nie telefon i teoretycznie mogę wysyłać je o każdej porze, ale zawsze się obawiam, że wysyłając wiadomość późno wieczorem czy bardzo wcześnie rano jednak kogoś obudzę, na przykład przez niewyciszone powiadomienia w telefonie, staram się więc tego unikać. Przyszło mi też do głowy, że o ile tylko nie piszemy w wybitnie oficjalnej sprawie, warto dorzucić coś, co ociepli naszą wiadomość – krótkie „miłego dnia” nie wpłynie szczególnie na długość maila, a jest bardzo sympatycznym akcentem. Ciekawa jestem czy Wy macie jakieś zasady, których nieprzestrzeganie wyjątkowo Was denerwuje? A może w ogóle już takiego przeżytku jak mail nie używacie do codziennej korespondencji? Dzieki za lekture! Jeśli nie chcesz przegapić moich nowych artykułów, odcinków podcastu czy książek, zostaw swój adres e-mail: 96 thoughts on “Jak pisać maile, żeby dostać odpowiedź” Bardzo przydatny post Joasiu, wiele osób powinno przyswoić sobie całą jego treść :-) Co do mailowej korespondencji, która jest dla mnie chlebem codziennym, dorzuciłabym jeszcze używanie trafnych tematów. Bardzo często właśnie one decydują o kolejności odczytywanych maili, przynajmniej u mnie :-) Dobrze się czytało Twój tekst. Warto go sobie utrwalić porządnie. Tak tak, tematy to ważna sprawa, wspomniałam gdzieś w tekście, ale faktycznie przydałby im się osobny punkt. Pozdrowienia! Dotknełas bardzo istotnego tematu. To nagminne „Witam”, nawet w oficjalnych, slużbowych mailach doprowadza mnie do szału. Nie wiem kiedy to nastało, ale zdziwilam sie bardzo wracając po 8 latach emigracji do kraju, że nagle przestano uzywać zwrotów Szanowna Pani/Panie w korespondencji e-mail. Piszesz,ze to sztywne, może tak jest, ale ja wole na pierwszy kontakt właśnie to, bo jest eleganckie. Oczywiście po kolejnych e-mailach jeśli się widzi, że druga strona nie ma nic przeciwko temu, można użyć np Pani Anno (ja tak robię, jeśli np z dana osobą rozmawiałam kilkakrotnie przez telefon I wyczuwam że druga strona nie jest zbyt przywiązana do „sztywnośći’). Denerwuje mnie także to pisanie zbiorowych maili bez ukrywania adresatów. Zdarzyło mi się to nawet w pracy w Anglii, ale generalnie chyba u nas troche jest z tym gorzej, nawet wśrod moich znajomych. Doszlo do tego,ze założywszy sobie nową skrzynkę gmail, najpier dwukrotnie pomyślę czy chce dac ten adres komus znajomemu, na wypadek ewentualnych spamów;). Ale ja tak naprawde I tak popelanim błędy, które koryguje mi mój brat, mistrz konkretu I savoir-vivru:) Pozdrawiam serdecznie! Pamiętam jak na którymś z pierwszych wykładów z prawa rzymskiego profesor poświęcił więcej niż chwilę na wyłożenie nam jak się mamy komunikować mailowo z ćwiczeniowcami (jeden z nich był oburzony, że ktoś go powitał a ktoś inny od razu przeszedł do sedna). Do doktorantów „Szanowny Panie/Szanowna Pani”, do doktorów „Szanowna Pani Doktor/Szanowny Panie Doktorze”, a na koncu grzecznościowe „Z wyrazami szacunku”, a nie „Pozdrawiam”. To co napisałam brzmi jakby profesor zadzierał nosa, ale tak naprawdę podane to zostało żartobliwym tonem i nawet okraszone ciekawostkami o tym jak się w mailu zwracać do kardynała a jak do papieża (coś z ekscelencjami, zapomniałam). Zawsze używam tego w oficjalnej korespondencji bo jestem pewna, że tak jest poprawnie i nigdy nie zastanawiałam się jak inaczej mogłabym zacząć. A przydałoby się coś mniej formalnego. Na przykład do użytku na allegro do pytan w stylu „Jaki dokładnie dźwięk wydaje ten ten gryzak dla psa w kształcie hipopotama?” ;) Zastanawiam się też jak to jest z tymi dziękuję-za-odpowiedź mailami. Z jednej strony słałabym je (zazwyczaj ślę) bo to grzeczne podziękować, nie zajmuje dużo czasu, okazuje się pewien szacunek, a z drugiej zawalam komuś skrzynkę i robię chaos wiadomościami, które nic konkretnego nie wnoszą. Aaa! Znajomy, który wysyła bardzo dużo maili w pracy dał mi całkiem fajną radę. W przypadku dłuższych i bardziej zawiłych wiadomości warto w pierwszym zdaniu czy dwóch (które stają się osobnym akapitem) nakreślić o czym w ogóle ten mail jest. To bardzo ułatwia życie odbiorcy. Ja często wysyłam maile z potwierdzeniem, że coś zostało zrobione – jestem wdzięczna wszystkim, którzy nie dziękują mi za informację ;) Teraz umieram z ciekawości, jak się tytułuje maila do papieża:) I ciekawe, jaki ma adres! A z odpowiedziami i dziękowaniem, to pewnie zależy od rodzaju maila – w pracy to pewnie zbędne, ale jak piszemy do kogoś obcego, kto coś dla nas robi, to warto podziękować, przynajmniej ja mam taką potrzebę:) Wasza Świątobliwość??? Wysłałam kiedyś list do Papieża (poprzedniego). Rozpoczęłam „szczęść Boze”, wysłałam do Watykanu z adresatem Papież. I dostałam odpowiedź ? z Kancelarii z dzualu spawczwyklycg ipodpisany przez Kardynala. Bardzo milo Ale miło! Brytyjska rodzina królewska też podobno zawsze odpisuje:) Ha, no właśnie, te uniwersyteckie zasady pisania maili! Ja na pierwszym roku też spotkałam osobę, która nas poinstruowała, ale te wskazówki różniły się od Twoich, Muki. Do każdego „Szanowna Pani/Szanowny Panie”, dopiero jak ktoś jest dr hab. albo profesorem to „Szanowna Pani Profesor/ Szanowny Panie Profesorze”… Co uczelnia, to obyczaj! :) Z tymi mailami z podziękowaniami też mam dylemat, raczej nie wysyłam (chyba, że sprawa, w której piszę faktycznie wymaga większego zaangażowania). Myślę, że takie maile mogłyby być irytujące, zwłaszcza przy częstszej korespondencji. Na UJ też był jakiś specjalny system i ściąga, ale nie pamiętam już szczegółów, za to na mojej londyńskiej uczelni pisałam do promotora „Hi Paul” albo łapałam go na Skype:) Na UJ jest „ujotowa” poczta, ale nie natknęłam się na ściągę. Może już takiej nie ma? .Spotkałam za to tę pomocną osobę, która nam wszystko wytłumaczyła :). Jakoś to tak jest, że po angielsku jest bardziej na luzie. Z drugiej strony, jeśli napisze się maila po angielsku i po „hi” czy „hello” nie doda się imienia adresata, to też jest wtopa korespondencyjna! Chyba nie od uczelni to zależy bo jak widać na samym UJ obowiązują dwie różne wykładnie (też mam informacje stamtąd). Rada Języka Polskiego powinna wydać jakieś oficjalne wytyczne! :) Haha, no pięknie… W takim razie może co wydział, to obyczaj? Zgadza się, oficjalne wytyczne potrzebne na wczoraj! :) Mój instytut przygotował taką ściągę: Nieźle się uśmiałyśmy z koleżankami kiedy to przeczytałyśmy, ale z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że w dobie internetu ludzie lubią się ze sobą spoufalać i ten tekst mógł pomóc im się otrząsnąć. Te uniwersyteckie zasady pisania maili są tak naprawdę bardzo proste. Czasem studentom brakuje po prostu podstawowej wiedzy. Jestem doktorantką na UW, prowadzę zajęcia i notorycznie dostaję maile zatytułowane „Szanowna Pani Magister”. To niepoprawne, bo magister nie jest tytułem naukowym (tak jak doktor, doktor habilitowany czy profesor, które nadają się do tytułowania), a zawodowym. To jakiś PRLowski przeżytek. Wystarczyłoby „Szanowna Pani” albo „Dzień dobry”, które jest nieidealne, zgadzam się z tym, ale sama często je wybieram. Potem wszystko zależy od stopnia zażyłości, tak jak pisze Asia. Wiele maili uniwersyteckich zaczynam od „Pani profesor”, „Panie profesorze” (bez „Szanowna”, „Szanowny”), jeśli dobrze znam daną osobę; stopień naukowy nie robi na mnie wrażenia:) Natomiast maile do studentów zwykle zaczynam od „Pani Kasiu”, „Panie Marcinie” lub „Szanowni Państwo” (czasem „Drodzy Państwo”) jeśli do wszystkich, czyli po prostu tak, jak zwracam się do nich na zajęciach. U nas ta uniwersytecka korespondencja ma się jeszcze całkiem nieźle, chociaż zdarzają się różne ciekawe przypadki. Ale rozmawiałam ostatnio z doktorantami z Francji, którzy także prowadzą zajęcia i okazuje się, że tam studenci coraz częściej traktują maile jak bezpośredni i natychmiastowy kontakt z wykładowcą. Częste są jednozdaniowe wiadomości, prośby o konsultacje z dnia na dzień, żądania szybkiej odpowiedzi i w związku z tym wysyłanie kilku maili pod rząd. Zdarza się także kontakt przez facebooka! Uważam, że to niefajne, kontakt na linii student-wykładowca to przecież bardzo formalna sytuacja, niezależnie od wieku tego drugiego. Ale mam wrażenie, że to niestety coraz bardziej się rozluźnia, stąd zmiany formalne w korespondencji. Dobrze, że zawsze znajdzie się jakiś stary profesor, który przypomni studentom zasady. Ogólnie uważam, że warto w mailach zachować ślady tradycyjnej korespondencji. Te wszystkie zwroty grzecznościowe są bardzo ważne. Jestem również za wszelkimi podziękowaniami i informacjami zwrotnymi. Pozdrawiam serdecznie:) Z mojego doświadczenia korespondencji na francuskich uniwersytetach wynika coś zupełnie innego. Zdecydowana większość profesorów (może na tym polega różnica), których znam, w ogóle by na takie „nieformalne” maile nie odpowiedziała… Zawsze w korespondencji dużą uwagę zwraca się na tytuły naukowe. Właściwie obowiązkowe jest już nawet „dziękowanie z góry za odpowiedź”. Ostatnio byłam świadkiem sytuacji, gdzie młoda pani dr wyrażała swoje zbulwersowanie tym, że ktoś napisał napisał do niej e-mail zaczynając od „dzień dobry”. Nie chodziło Jej o to, że należy ją na każdym kroku tytułować, raczej o to, że niestosowanie się do zasad korespondencji pokazywał Jej zdaniem „brak kultury generalnej”. Wszystko się zgadza:) moje doświadczenia są identyczne. Dziękuję za to uzupełnienie. Chodziło mi bardziej o to, że francuscy studenci chyba na coraz więcej sobie pozwalają. A wykładowcy są rzeczywiście zbulwersowani i oczywiście nie odpowiadają na takie nieformalne maile, a tym bardziej na wiadomości na facebooku. A to potwierdza przesłanie tekstu Asi, która pisze o tym, że trzeba spełnić pewne warunki, żeby otrzymać odpowiedź na maila:) Pozdrawiam serdecznie:) Bez złośliwości proponuję jednak nieco doczytać: Stopnie naukowe w Polsce są uregulowane ustawą z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym… Tytuł profesora to tytuł naukowy, a nie zawodowy. Należy jednak go odróżnić od stanowisk profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego (to stanowiska uczelniane, a nie tytuły). Myślę, że doktorantka powinna to wiedzieć. Sama również nie lubię sformułowania „Szanowna Pani Magister” lecz nie wyobrażam sobie czasami, aby do niektórych pracowników naukowych na uczelni napisać tylko „Szanowna Pani ” Często po obronie habilitacji (ba nawet doktoratu) pilnują aby o tym pamiętać ;) Zaciekawił mnie powyższy komentarz, gdyż zawsze fascynowało mnie, co motywuje kadrę akademicką do rozpoczynania maili od: „Pani Kasiu”, „Pani Małgosiu” itd. Przyznam, że osobiście (jako była studentka UW), miałam i mam bardzo złe zdanie o osobach, które rozpoczynały tak maile. Nie widzę powodu, abym ja miała pisać do kogoś „Szanowna Pani (Doktor, Profesor)”, ten ktoś zaś miał mi odpisywać „Pani Aniu”. Może jeszcze w przypadku leciwych profesorów jest to w zamierzeniu coś sympatycznego, ale w przypadku młodych doktorantów czy doktorów uważałam to za olbrzymi nietakt. Wydaje mi się, iż zasady kultury obowiązuje w dwie strony i nie widzę powodu, aby ktoś pisał do mnie „Pani Aniu”. Jak zauważył kiedyś pewien profesor: po takim zlepku, przychodzi do głowy jedynie PRLowskie „… pani poda kawy, serdeńko!”. Zawsze, kiedy jakiś prowadzący tak do mnie pisał, miałam szczerą chęć odpłacić pięknym za nadobne i w odpowiedzi dać coś analogicznego typu „Droga Zosiu, bardzo dziękuję za nadesłane komentarze do eseju…” i tylko mój własny brak kultury mnie przed tym powstrzymywał. Reasumując, może kadra akademicka ma zarzuty względem studentów, ale jest też wielu studentów, którzy są przerażeni tym, iż da się robić karierę w polskiej nauce i nadal mieć podstawowe braki w zakresie kultury. PS. polecam odświeżyć wiedzę o tytułach i stopniach zawodowych, naukowych;) Ja od prawie trzech lat w mojej studenckiej pracy odpowiadam na e-maile klientow. I pewne nawyki tak już sobie przyswoiłam, że nawet kończąc prywatne wiadomości, czy nawet smsowe konwersacje, muszę koniecznie życzyć cos komuś. W innym przypadku odczuwam, delikatnie rzecz umując, wewnętrzny niepokój :D Haha:) To bardzo dziwne, ale wiele osób rzeczywiście ma problem z napisaniem mejla. Wydaje mi się, że wszystko się zmienia jak tylko trafią do sensownej pracy lub na wykładowcę, który po przeczytaniu kolejnego „brzydkiego” mejla poświęci chwilę i wytłumaczy zasady. Od siebie dodam jeszcze ważny punkt – jeśli wysyłasz załącznik, podpisz go imieniem i nazwiskiem i daj mu stosowny tytuł. To naprawdę wszystkim ułatwia życie. Taaak! Wydaje mi się, że podziękowanie za odpisanie na maila może być kłopotliwe, zwłaszcza dla osób, które wysyłają sporo maili w ciągu dnia. Osobiście nie chciałabym przedzierać się przez X nieprzeczytanych wiadomości, gdzie większość to „dziękuję za odpowiedź”, żeby dotrzeć do tych, które faktycznie coś wnoszą. Lepszym pomysłem jest chyba napisanie w pierwszym mailu „Z góry dziękuję za odpowiedź”. Z resztą się zgadzam :) A ja słyszałam, że to „z góry dziękuję za odpowiedź” może zostać uznane za wymuszanie na odbiorcy odpowiedzi i zakładanie z góry, że na pewno odpowie! Przydałby się jakiś podręcznik savoir-vivre korespondencji elektronicznej, który by nam te wątpliwości rozwiał raz na zawsze :). Hmm, dlaczego zaraz „wymuszanie”? Może zwiększanie swojej szansy na uzyskanie odpowiedzi poprzez stworzenie sytuacji zobowiązania? Lepiej brzmi… Przychylam się raczej do zdania ligrej, że dostawanie tony e-maili, których jedyną treścią jest podziękowanie, może być bardziej kłopotliwe niż przeczytanie „Z góry dziękuję za odpowiedź”. A propos rozterek z rozpoczynaniem e-maili, to pisałam kiedyś po angielsku do osoby, której płci nie byłam w stanie określić. W adresie miała swoje imię i nazwisko, ale były one takie, że równie dobrze mogła to być kobieta, jak i mężczyzna. Jak tu teraz zacząć? Dear Sir/Madam (please, choose your gender)? ;) I jak wybrnęłaś?:))) Zrobiłam śledztwo w sieci i stwierdziłam, że to jednak kobieta. ;) I dlatego, by uniknąć takich sytuacji w kontaktach z obcokrajowcami, zawsze piszę imię małymi literami a nazwisko wielkimi. Oczywiście imię rozpoczynam również od wielkiej litery:) Ale widzę w korespondencji, że strona francuska i niemiecka stosują te same zasady. Również razi mnie „witaj” i spoufalanie się Pani Joanno czy Pani Joasiu, a osoby nie znam osobiście. Bardzo przydatny post, tylko czy przeczytają go osoby, które same nie stosują tych zasad? Wielka szkoda… Ja też nie potraktowałabym tego jako wymuszanie. Napisałam o tym, bo to jest kolejna sytuacja, w której właściwie nie ma jednoznacznej odpowiedzi i wszystko zależy od odbiorcy i tego jak to sobie zinterpretuje. Więc maile np. do wykładowców pisze się do pewnego stopnia „na wyczucie”, po poznaniu charakteru adresata, kiedy można mniej więcej wyczuć co u tej konkretnej osoby przejdzie jako w porządku, a co nie. Jeśli chodzi o drugą sytuację to na biznesowym kursie angielskiego dowiedziałam się, że wtedy pisze się „Dear Sir or Madame” i to jest jak najbardziej w porządku :). Dear Sir or Madam(bez -e) używamy, gdy nie znamy nazwiska adresata, a nie gdy chcemy wytknąć mu/jej bezpłciowość imienia! A już Dear Sir or Madam + nazwisko byłoby ewidentną gafą! Nic, tylko dodać ciąg znaków zapytania ;) Prędzej napisałabym po prostu Dear Charlie, bo Anglicy i tak z reguły piszą do siebie po imieniu. Albo postawiłabym na niewinną literówkę typu Dear M Connor. Wolałabym wyjść na lekko niedbałą, niż urazić adresata – a myślę, że osoba nosząca „bezpłciowe” imię zrozumiałaby, o co chodzi. Zgadzam się. Sama dostałam kiedyś maila rozpoczętego od „Dear Samodzielna” i „Dear Księgowość” – Samodzielna księgowa to moje stanowisko i jest w stopce pod imieniem i nazwiskiem…. Hmmm… „może zostać uznane” to znaczy, że to nie ZASADA, czyli nie może mieć „pretensji”, bo to co sobie wymyślił to tylko problem/kaprys indywidualny”jego głowy”, jego interpretacji. Jeśli ja używam „Z góry dziękuję za odpowiedź” to rzeczywiście w sprawach, w których oczekuję odpowiedzi. A gdy tego zwrotu nie używam, tzn. że jest to takie 'pitu-pitu’ albo tylko 'informacyjne’ z mojej strony i nie oczekuję odpowiedzi. Nie wiem, tak jak przy używaniu Walki-Talki, gdy na końcu mówi się „Odbiór” to daje się znak drugiej stronie, że oczekujesz odpowiedzi, że to nie koniec. A gdy kończysz „bez odbioru”. Tzn. że odpowiedzi nie oczekujesz, zakończyłeś i ta druga strona nie musi się już komunikować. Poza tym, używam tego zwrotu gdy nie mogę użyć „Z poważaniem”, bo po tym trzeba podać swoje imię i nazwisko, a ja piszę np. OGÓLNIE jako „statystyczny konsument” do jakiejś firmy (pytając o produkt, zgłaszając problem z niedziałającą stroną) i tam NIE BĘDĘ PODAWAŁ swoich danych osobowych (już wystarczy, że dostaną mój e-mail za darmo). A mi się forma „Szanowny Panie/Szanowna Pani” bardzo podoba, a kiedy nie jestem pewna, kto odbierze moją wiadomość (piszę do jakiejś firmy czy instytucji) to zawsze używam „Szanowni Państwo”. Jeśli korespondencja jest dłuższa, to wtedy koryguję formę. Może to za sprawą tego, że w ramach studiów często kontaktuję się z nauczycielami akademickimi tą drogą i po prostu „Szanowny Panie” bardzo mi spowszedniało – dlatego nawet na OLX czy Allegro używam tego zwrotu, zamiast zastanawiać się, o jakiej porze dnia ktoś odbierze maila albo czy „Witam” nie jest pretensjonalne. Zresztą nie wymyślono stosowniejszej formy, więc czuję się usprawiedliwiona :) Tak mnie naszło jeszcze, że kiedyś w antykwariacie kupiłam starą kartkę imieninową z lat 60. i na odwrocie było napisane: „Z powinszowaniem”. Cud-formułka! Cudny zwrot, ale chyba typowo urodzinowo-życzeniowo-gratulacyjny?:) Bardzo dobry post. W dodatku konieczny i przydatny dla tych, którzy z korespondencją mają problemy. Wszytko się zgadza. Jednak jak dla mnie jest jeszcze jeden aspekt, zupełnie odwrotny od tych opisanych. Mianowicie, hołduję starej szkole pisania listów i ogólnie rzecz biorąc korespondencji. Sprawy, o których napisałaś są rzeczą dla mnie zupełnie naturalną, wyniesioną z lekcji języka polskiego u nauczyciela „starej daty”. Pisanie (jakiekolwiek) nigdy nie sprawiało mi problemów i wszystkie podstawy dobrego pisania stosuję także w nowych mediach. Zachowuję wszelkie kanony poprawnej i skutecznej komunikacji, jednak zazwyczaj spotykam się z ogromnym niezrozumieniem. Adresaci moich wiadomości (zwłaszcza ci młodsi) nie bardzo wiedzą o co mi chodzi i czemu piszę w tak przestarzałej formie. Zupełnie jakby nie mieli pojęcia, że właśnie ta forma jest właściwa. Na poprawnie skonstruowanego maila dostaję odpowiedź lakoniczną, nieskładnie napisaną, składającą się z maksymalnie trzech zdań. Przyznam szczerze, że wprawia mnie to w konsternację. Które „kanony poprawnej i skutecznej komunikacji” spotykają się z niezrozumieniem? Trafiłaś w punkt! Zdarzyła mi się nawet taka historia w pracy. Jako świeżo upieczony specjalista ds. wydawniczych i redaktor w jednym byłam na początku ściśle kontrolowana przez szefową, jeśli chodzi o treść i formę wysyłanej przeze mnie korespondencji. Pominę dyskusję, jaka się wówczas pomiędzy nami odbyła, dotyczącą formy „Witam”, kiedy to dobitnie dałam do zrozumienia, że nie wyobrażam sobie używania takiej formuły i że uważam ją za kompromitującą dla nadawcy (Pani ta była przekonana, że zwrot „Szanowna Pani/Szanowny Panie” to za mało w ramach powitania i należy dodać coś jeszcze – właśnie „Witam” (sic!). Bardziej zapadła mi w pamięć jej opinia, że styl wysyłanych przeze mnie maili jest archaiczny, że ma się wrażenie, jakby je pisał stary profesor w zaciszu swojego gabinetu. Przykro mi się zrobiło, ale dziś myślę, że to nie z moim stylem było coś nie tak. Używałam przecież grzecznościowych formuł, wyrażałam szacunek dla odbiorcy, a takie frazy wydają się dziś niektórym przestarzałe. Co mogę powiedzieć… po prostu szkoda. Dodałabym jeszcze jedną super ważną i bardzo często lekceważoną kwestię: temat maila! Pomińmy wiadomości bez tematu, czego jako kulturalni ludzie przecież nie robimy :) Ale szlag mnie czasem trafia, kiedy potrzebuję znaleźć ważnego maila sprzed miesiąca, i przebijam się przez ileś wątków o tytule „prosba” czy „pytanie”. Jasne że temat to nie miejsce na jakieś eseje, ale bardzo, BARDZO pomaga, jeśli jest dobrze sformułowany i pozwala mniej więcej zorientować się w zawartości maila. Dobrze wybrany potrafi bardzo przyspieszyć załatwienie danej sprawy :) Ciężko podać uniwersalne zasady, ale na pewno: – pisany z wielkiej litery – możliwie krótki, pisany hasłami – zawierający: nazwę klienta / programu / projektu / itp – koniecznie zawierający opis i datę, jeśli to wiadomości wysyłane cyklicznie, np. miesięczne raporty/zestawienia Drugi punkt – nazwy załączanych plików. Chociaż o nazywaniu plików i folderów to bym mogła osobną książkę napisać :) W każdym razie, nazywajmy te pliki jakoś ludzko. Nawet jeśli my pamiętamy że wysłaliśmy „skan36798755”, to nie znaczy że odbiorca też. Szczególnie, jeśli – patrz punkt wyżej – mail ma temat „pytanie” i treść „w nawiązaniu do rozmowy, przesyłam”. Doświadczyłam osobiście :) Jedno i drugie kluczowe, zdecydowanie:) Ja „uwielbiam” tak nazwane załączniki i w treści maila „chodzi mi o drugi załącznik”. Tylko w różnych programach pocztowych załączniki ładują się w różnej kolejności. A mam do nich ogromne szczęście! Bardzo przydatny post! Jakkolwiek z pisaniem e-maili radzę sobie bardzo dobrze, tak do dzisiaj nurtuje mnie kwestia „obciachowości” najczęściej używanego przez mnie konta. Wiele sytuacji wymusiło na mnie założenie konta e-mailowego na gmailu, ale bardzo nie lubię tej skrzynki i na co dzień korzystam ze swojego wieloletniego konta z domeną @ należącą do Windowsa (swoją drogą mają przepiękny, prosty wygląd skrzynki). I tu moje pytanie do wszystkich osób częściej posługujących się pocztą elektroniczną w sprawach oficjalnych – czy ta domena należy do tak zwanych obciachowym (bo jakby nie patrzeć, po dosłownym przetłumaczeniu końcówki, znaczenie jest całkiem, całkiem) czy też jest powszechnie uznawana za poważną domenę na szanującej się platformie? Z góry dziękuję za opinie! Myślę, że bez problemu- to chyba najpopularniejszy serwis w USA ;) W mojej głowie wszyscy korzystający z Hotmaila to dinozaury, które w czasach świetności Czaterii mogły pochwalić się trzycyfrowym numerem Gadu-Gadu ;) heheheheheheh good times Dla mnie też brzmi w porządku, za to nie mam pojęcia o co chodzi z trzycyfrowym GG i zżera mnie ciekawość:) Numery były nadawane po kolei ;) Aaa:) Obciachowe domeny to np. „ :-D Hotmail czy yahoo to retro. Sprawdź czy nie możesz na swojej skrzynce „podpiąć” innego adresu. Na gmailu można – wtedy korzystam (w moim wypadku) ze skrzynki gmaila, ale mogę wybrać czy wysyłam maila z adresu x@ czy np. prastarego x@ czy innej platformy np. studenckiej (odpowiedzi też spływają na gmaila). Gdy się ma kilka kont – baaardzo wygodne ;) Nie wyobrażam sobie np. logowania specjalnie na grupowe studenckiego maila czy studencka platformę – nie pamiętałabym, to pewne ;) Bardzo potrzebny temat. Nie lubię pisać maili bo nigdy nie wiem jak je zacząć. Też uważam że „Szanowny Pani/Pani” jest zbyt formalne – nadaje się do korespondencji z wykładowcą albo w pracy, ale nie bardzo pasuje w sytuacjach mniej formalnych gdy piszemy do kogoś z kimś nie jesteśmy na „ty”. „Witam” mi nie przeszkadza, ale wiem że są osoby które za sam taki początek negatywnie się do mnie nastawią. Brakuje mi w polskim odpowiednika angielskiego „hello”, zwrotu uniwersalnego. Tak, zdecydowanie brakuje tego jednego słowa:) Ja się zaprzyjaźniłam z „dzień dobry”. Późniejsze maile zaczynam „Droga Pani Kasiu”, „Drogi Marku”, w zależności od tego, jak porozumiewamy się osobiście. Nie mam potrzeby prowadzić przesadnie formalnej korespondencji. Ba, o zgrozo, zdarzają mi się emotikony w mailach do klientów (choć raczej czekam, aż pojawią się u drugiej strony). Budowanie sztucznego dystansu w mojej branży niczemu dobremu nie służy. Dbam jednak bardzo o formę. Powitanie, czytelne akapity, pozdrowienia. Pozdrowienia wklepywane ręcznie – nie wiem dlaczego, ale sygnaturki typu „Pozdrawiam imię i nazwisko” wydają mi się lekko niegrzeczne. Naprawdę nasza korespondencja nie jest warta wpisania trzech dodatkowych słów? Nie mówię oczywiście o linkach czy danych kontaktowych. Rozbroiła mnie ostatnio dziewczyna, z której nie udało mi się wyciągnąć imienia w czterech kolejnych mailach. Przedstawiła się dopiero na spotkaniu. Kolejne maile pozostały bez podpisu. Powiem tak – miałam złe przeczucia odnośnie tej współpracy i nie pomyliłam się. Jest cała dyskusja na ten temat w książce „Wszystko zależy od przyimka”, którą zresztą polecam. Osobiście traktuje maile tak samo, jak dawną korespondencję papierową, tyle że w bardziej lapidarnej formie. Natomiast co mnie szczególnie denerwuje, to nieodpisywanie w ogóle na maile, zwłaszcza w sprawach związanych z pracą, bo odpowiedź często jest bardzo ważna dla nadawcy, choćby miała być negatywna. Myślę, że wiele osób woli właśnie nie odpowiedzieć nic, niż odpowiedzieć negatywnie, bo może nie chcą wyjść na niemiłych, tymczasem efekt jest dokładnie odwrotny. Właśnie to samo miałam napisać! :) Ja w zwyczaju mam pisać „Szanowna Pani/ Szanowny Panie”, a w bardziej nieoficjalnych sprawach piszę po prostu „dzień dobry” :) Ale właśnie miałam napisać, żeby każdy kto nie jest pewny jak zaczynać maile, przeczytał tę książkę. Ja np. dowiedziałam się, że nie powinno pisać się „Witam” :) Poza tym świetny post! Przyda się, zwłaszcza w tych czasach, gdzie poczta elektroniczna zastąpiła tą zwykłą. Pozdrawiam i miłego dnia :) A tak z innej beczki: czy ten rysunek na ekranie komputera to Garance Doré? I czy nie powinnaś tego zaznaczyć? A może takie mise en abyme pozwala na użycie cudzej grafiki bez podawania źródeł? Pytam z ciekawości, bo nie znam się na tych wszystkich prawach własności intelektualnej w necie. A nawet mi to nie przyszło do głowy, nie użyłam grafiki Garance w poście, tylko mam ją na tapecie na laptopie – pewnie się łapie pod jakieś prawo cytatu. Heh, no właśnie, skomplikowana sprawa… Aha, z jeszcze innej znowu beczki: polecam ostatni post Garance Doré z okazji Dnia Matki o rodzinie i macierzyństwie. Bardzo ciepły i niestereotypowy, może się nada do kolejnych Hatifnatów? A ja nie uważam, by „Szanowna Pani” brzmiało zbyt formalnie i zawsze używam tego zwrotu porzucając go dopiero po kilku mailach, jeśli widzę, że atmosfera współpracy sprzyja przejściu na mniej formalne „Pani Anno”. „Dzień dobry” kojarzy mi się z mailami od banków, więc nawet do Allegrowiczów piszę przez Sz. P. ;) Nie wyobrażam sobie też ograniczać godzin mailowania. Mam szalony tryb życia, bardzo często zabieram się za pracę bardzo późnym wieczorem, a maile kiedyś trzeba wysłać… Mogłabym, powiedzmy, zapisać treść w Roboczych i wysłać rano, ale znowu: dla każdego rano to co innego. Jeśli planowałam sobie pospać, a ktoś będzie czekał na wiadomość, to się nie dogadamy. Więc wysyłam maile także o pierwszej w nocy i wierzę głęboko (może też naiwnie? ;) ), że jeśli kogoś obudzę, to będzie on obwiniał siebie za niewyciszenie dźwięków – a nie mnie :P Aha, i jeszcze jedno – niestety, nie wszystkie poczty mają funkcję tworzenia wątków. W XXI wieku jedna z czołowych uczelni w Polsce ma swój systemik, który nawet po niedawnej modernizacji (!!!) nie ma tej opcji. Wymiana maili z ludźmi z mojego uniwerku (momentami bardzo gęsta) jest przez to koszmarem – zwłaszcza, że niektórzy odpisują mi z jakichś tabletów, które domyślnie chyba wysyłają maile bez tytułów i wtedy w ogóle znalezienie czegokolwiek może człowieka przerosnąć :( Bardzo przydatny post. Codziennie stykam się z oficjalną korespondencją, zarówno mailową, jak i tradycyjną, i niestety jej poprawne skonstruowanie to bolączka naszych czasów. Zresztą dotyczy to nie tylko poczty mailowej, ale też wszelkiego rodzaju pism oficjalnych, CV, LM, prezentacji, a nawet skutecznych rozmów telefonicznych i tych face to face. Zwłaszcza wśród młodych ludzi – pracuję na uczelni i wiem co mówię ;) Ale to temat rzeka… Co do korespondencji mailowej dodałabym jeszcze, oprócz wspomnianych we wcześniejszych komentarzach prawidłowego nazywania załączników należy zwrócić uwagę na ich format i wagę – najlepiej wysyłać pdf’y, ew. jpg o małej wadze, no chyba że musimy wysłać preezntację etc. Nie wysyłamy zipów, bo zdarza się, że są tak wysyłane wirusy, które po rozpakowaniu infekują nasz komputer. Druga sprawa to właściwy temat, nie tylko zwięzły i precyzyjny, ale zaadresowany do danej osoby. Często w firmach do kontaktu jest podany oficjalny mail, który trafia do centrali / sekretariatu, gdzie niestety nie siedzi wróżka, która wie, do kogo przekierować daną korespondencję. Analogicznie, koperty albo pisma też adresujemy precyzyjnie do danej osoby. Znacznie przyśpieszy to załatwienie naszej sprawy ;) Aaa, przypomniało mi się :D Problematyczna jest czasami poprawna polska pisownia – zdarza się, że dostaję maile, gdzie wszystkie „ą”, „ę”, „ś” albo znaki interpuncyjne np. cudzysłów, zamieniają się w chińskie znaczki. Nie wiem, dlaczego tak się dzieje, nigdy nie szukałam przyczyny, ale z ciekawości sprawdzę. No chyba, że ktoś tu mi odpowie ;) A co do wirusów, to niestety nie jest to śmieszna sprawa. Koleżanka otworzyła kiedyś zahasłowany zzipowany załącznik i wirus zjadł jej całą pocztę i dużą część dysku, i nie wszystko udało się odzyskać :/ Nie chciałabym, żeby mi się to przytrafiło ani na prywatnym, ani służbowym kompie… Ja miewam problem z rozpoczęciem, ale nieco innej natury. Zwrot „dzień dobry” wydaje mi się w porządku, jednak kłopot pojawia się wieczorem. Bo co, „dobry wieczór”? Przecież nie wiemy o której adresat odbierze wiadomość. W takich sytuacjach stawiam na inteligencję mojego rozmówcy, pisze zgodnie z porą dnia (bądź nocy ;) ) i liczę, że godzina dostarczenia załatwi sprawę. Ach, no i upewniajmy spr, że jeśli piszemy o załączeniu, to załączmy, ka przez gapiostwo często zapominam :( polecam gmiala – gdy w treści maila wpiszesz sformułowanie typu „załączam/dołączam” albo „w załączniku” i zapomnisz załączyć, to pojawi się komunikat „czy nie zapomniałaś o załączniku?” ;) W Stanch bardzo duża część wiadomości e-mail, bawet tych służbowych, zaczyna się od Dear….. u mnie Beata. Ja mam pewne opory z używaniem tego słowa i stosowania imienia przy puerwszy kontakcie. Najczęście więc stosuję Hi Mr., Mrs. …. i choć hi wydawać by się mogło zbyt trywialne, to jednak jest jak najbardziej na miejscu. Ja nam zasadę godzinową, o której wspomniałaś, nie przez to, że mogłabym kogoś obudzić, ale z uwagi na to, że jeśli napiszę do kogoś o pólnocy, albo bardzo późno, to wygląda to tak jakbym robiła to na ostatnią chwilę. Dostałam kiedyś wiadomoś zwrotną o z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną….. Wydało mi się to conajmniej dziwne i podejrzane, więc nie poszłam:) doryczy to tylko spraw, w których nie znam osobiście adresata, jeśli znam, to nie mam z tym problemu. Podobny tekst czytałam na Garance Dore, co widzę jest u ciebie na obrazku. Hi Mr., Mrs??? Przeciez to niepoprawne. Forma dear jest za to w porządku. Wymądrzam sie, bo 8 lat pracowałam w Londynie i dostawalam dużo słuzbowych maili. Forma Hi jest porządku jak sie juz poznało dana osobe, ale NIGDY nie pisze się Hi i MR razem. Jest Hi Paul Hi Anna itd nie wstawiłam przecinka po Hi. To nie jest prawda, ze hi pisze się, jak już poznało się daną osobę. Ja dostaję dużo wiadomości, też służbowych, które zaczynają się od hi, pomimo, że danej osoby nie znam. „Stosowane” nie jest tożsame z „poprawne”, oczywistość. Ale niezależnie nawet od poprawności, „hi” jest daleko mniej formalne od „dear”. Proste nawet w tłumaczeniu – cześć vs drogi… Jest też mniej formalne od „hello”. Bardziej formalne chyba tylko od „hey” i „yo” :P Ja wciąż używam zwrotów typu „Szanowna Pani” i „Z powaznieniem”. I wcale nie wydają mi się sztywne. I nie jestem taka strasznie stara ;-) Z poważaniem oczywiście, literówka. Oh, ja nie cierpię gdy ktoś pisze do mnie per „Szanowna Pani”, szczególnie, jeśli właściwa treść mejla jest już napisana w nieformalnym stylu. A w mojej skrzynce to standard. W takim zestawieniu owo „Szanowna Pani” nabiera w moim odczuciu wręcz obraźliwego wydźwięku. Bo jak to „szanowna”’ skoro w treści są literówki, błędy i brakuje przecinków. I to od tego bym zaczęła tę listę o poprawnej, gramatyczne polszczyźnie. Bo jak coś jest oficjalne to ma być przede wszystkim zrozumiałe i przejrzyste. Wielu Polaków zdaje sobie nie zdawać sprawy jak bardzo wieloznacznym językiem jest polski. To oczywiście piękne, ale czasami potrafi i utrudniać życie. Ze wszystkim się zgadzam, ale osobiście wolę „Szanowna Pani/Panie/Państwo” niż „Dzień dobry”. Jak piszę do kogoś obcego, to sztywność nie szkodzi, chociaż w moim odczuciu „Szanowna…” nie jest sztywne, a bardzo kulturalne i grzeczne. Ktoś otwiera maila wieczorem, a tu „Dzień dobry”. :D Poza tym „Dzień…” to bardziej powitanie, a w listach, zwłaszcza oficjalnych, bardziej pasuje zwrot do adresata. Takie moje zdanie. Słyszałam historie o studentach, którzy żegnali profesorów w mailach słowem „pa” albo wysyłali :) . Jedna pani profesor nie wiedziała, co to znaczy i pytała innych profesorów co znaczy dwukropek i nawias, bo studenci, cały czas jej to wysyłają. :) Niezłe! :) Dobre, dobre:) A o kulturze słowa wśród studentów, to można książkę napisać. Koleżanka wykłada na uczelni i tylko łapie się co chwilę za głowę mając codzienny kontakt z nieuprzejmymi, niekoniecznie świadomie, studentami. A stara nie jest, więc raczej nie chodzi o staroświeckość:) Może raczej o to, jak media społecznościowe wpłynęły na ogólna kulturę słowa. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA Każdemu tego życzę, szybka lekcja, która zostaje na całe życie ;D All in all, zawsze lepiej wypaść nad wyraz grzecznie niż niegrzecznie ;> Także nie bójcie się zwrotu „Szanowny Panie/Szanowna Pani”, I MEAN IT. Ja też najczęściej zaczynam e-mail od słów „Dzień Dobry!”. Nie uznaję bowiem tej formy komunikacji jako tradycyjny list, gdyż w tradycyjnym liście, w prawym górnym rogu umieszcza się miejscowość i datę, a w wiadomości e-mail ta zasada (nie wiadomo dlaczego, jeśli ta forma ma mieć formę listu) się nie przyjęła. Po formach „Pozdrawiam”, „Z poważaniem” itd. nie stawiam także żadnego znaku interpunkcyjnego, zaś wiele osób, które zaczynają wiadomość od zwrotu „Szanowny/a/ni…” umieszcza przecinek, kropkę. Bardzo ważny artykuł, nie tylko dla studentów i dziękuję za niego. Tylko Pani Joanno, błagam: nie ” z służbowego maila „, a ze służbowego.. Co natomiast radziłaby Pani zastosować w celu odpowiedzi na pozytywne rozpatrzenie podania o dodatkowy termin zdawania kolokwium? Samo ”Dziękuję za informację.” brzmi niewystarczająco, natomiast ”Dziękuję za pozytywne rozpatrzenie prośby i przekazaną informację” też nie wydaje się satysfakcjonujące. Zostaw komentarz
1) Krótkie zdania i akapity. Unikaj zdań wielokrotnie złożonych. Częściej wybieraj kropkę niż przecinek. Długie zdania trudniej zrozumieć i trudniej wykorzystać do przejrzystego przekazania myśli. Zbity artykuł sprawia wrażenie bardziej obszernego i skomplikowanego, niż może być w rzeczywistości.
Zastanawiasz się, jak do niej napisać, by nie pomyślała, że "bierzesz ją na litość"? Oto kilka wskazówek, czego lepiej nie robić. Zdarzyło ci się napisać wiadomość w podobnym tonie? Wszystkie lecą tylko na kasę, ty pewnie też, więc nie odpiszesz... Taka ślicznotka, jak Ty, pewnie nie zainteresuje się takim chłopakiem jak ja... Pisałem już do wielu, nie liczę więc na to, że z Tobą będzie inaczej... Dlaczego nie warto zaczynać listu takimi zdaniami? Po pierwsze - wzbudzasz niepotrzebną litość. Po drugie - co odpisałbyś komuś, kto z góry zakłada porażkę? Czy sam odpowiedziałbyś komuś takiemu? Po trzecie - dasz jej znać, że próbujesz nawiązać kontakt z każdą możliwą dziewczyną w Sympatii i zacznie się zastanawiać, dlaczego nie wyszło Ci z tymi poprzednimi... Inny przykład... Przepraszam, że do Ciebie piszę, ale... Po pierwsze - z jakiego powodu przepraszasz? Przecież większość osób jest tu z tego samego powodu co ty – chce poznawać nowych ludzi, chce z nimi rozmawiać. Po drugie - kobieta czeka na pierwszy ruch z Twojej strony. Śmiało - nie wahaj się tylko dlatego, że brakuje Ci nieco pewności siebie. Kto nie gra, nie wygrywa. Rada: Wiadomo, że nie każda zainicjowana relacja skończy się wielkim happy endem, ale próbować można, a nawet trzeba. Pomyśl, jak wyobrażasz sobie początek znajomości, jeśli nie sympatyczną wiadomością do kogoś, kto ci się spodobał? Po to tu jesteś! :) Przestań się nad sobą użalać - jeśli to robisz, weź się w garść i zacznij wysyłać do innych pozytywną energię. Zobaczysz, o ile ci będzie łatwiej. Każda kobieta w mig wyczuje Twoje pozytywne wibracje :) Powodzenia! Źródło:
Poszukiwanie pracyZobacz, jak napisać maila w sprawie pracy bez ogłoszenia. Przykłady i wskazówkiAutor: Zespół redakcyjny Indeed31 maja 2021Znalazłeś firmę, dla której bardzo chcesz pracować. Jest tylko jeden problem – nie prowadzi ona aktualnie rekrutacji. Nie oznacza to jednak braku szans na zatrudnienie. Jeśli skontaktujesz się z pracodawcą, być może się Tobą zainteresuje, a wtedy już go przekonasz, że warto Cię zatrudnić. Zobacz, jak napisać maila do napisać maila w sprawie pracy bez ogłoszenia? PrzykładyNa początku musisz zadbać o temat maila. To pierwsza rzecz, jaką widzi odbiorca, dlatego jest tak ważna. Jeśli firma nie rekrutuje aktywnie na stanowisko, które Cię interesuje, nie możesz wpisać numeru referencyjnego, dodawanego zazwyczaj do ogłoszenia o więc zatytułować maila? Pamiętaj, że temat wiadomości powinien od razu wskazywać, dlaczego kontaktujesz się z firmą. Rekruterzy codziennie dostają setki maili, a wiele z nich to spam. Na pewno nie chcesz, by Twoja wiadomość trafiła automatycznie do znajdziesz przykłady tematów maili, które nie zostaną przeoczone.„Aplikacja na stanowisko agenta nieruchomości”To bezpieczne rozwiązanie, które od razu wskaże odbiorcy, po co do niego piszesz. Z drugiej strony musisz pamiętać, że firma może dostawać dziesiątki maili z takim samym nagłówkiem. Dlatego, jeśli chcesz przykuć uwagę czytającego, warto dodać coś, co Cię wyróżni spośród innych kandydatów.„Zofia Nowak, doświadczony grafik. Aplikacja o pracę”W tym przypadku dajesz odbiorcy nieco więcej informacji. Przedstawiasz się od razu z imienia i nazwiska, wskazujesz, że masz doświadczenie zawodowe. Odbiorca wie też, po co do niego piszesz.„Kucharz, 13 lat praktyki w prestiżowej restauracji. Zgłoszenie”Temat maila od razu informuje o Twoim doświadczeniu. To dobre rozwiązanie na zatytułowanie wiadomości, jeśli faktycznie masz się czym pochwalić. Pamiętaj, aby to, co umieszczasz w nagłówku maila, było istotne z punktu widzenia pracodawcy.„Piszę dosłownie i w przenośni. Copywriter – zgłoszenie”Możesz też zatytułować maila w nieszablonowy sposób. To dobre rozwiązanie zwłaszcza wtedy, gdy chcesz pracować na kreatywnym stanowisku. Nie będzie łatwo, bo trzeba wymyślić coś chwytliwego i błyskotliwego, wystarczająco krótkiego, a jednocześnie związanego z branżą. Jeśli jednak uda Ci się, na pewno zwrócisz uwagę odbiorcy. Nie zapomnij dodać, że chodzi o aplikację, bo inaczej Twój mail może być odebrany jako reklama jakiegoś e-mailaWymyśliłeś już temat wiadomości. Czas na najważniejszą część, czyli główną treść maila. Zobacz, jakie elementy zawsze powinny się w nim grzecznościowyKrótkie wyjaśnienie, dlaczego kontaktujesz się z firmąCel zawodowyPrzedstawienie doświadczenia i najważniejszych osiągnięć, istotnych z punktu widzenia pracodawcy. Najlepsze opisy wskazują jednocześnie korzyści dla co znajduje się w załącznikuZwrot grzecznościowyDane kontaktowePrzykładowy e-mailPoniżej znajdziesz przykład wiadomości, jaką możesz wysłać do firmy.*Pani Zofio, chciałbym dołączyć do kierowanego przez Panią zespołu w roli specjalisty ds. marketingu. Pragnę doskonalić swoje umiejętności na tym polu, a Pani firma z pewnością mi to umożliwi. Od 5 lat pracuję jako specjalista ds. marketingu. Dzięki opracowanej przeze mnie strategii firma w ciągu roku zwiększyła sprzedaż o 150%. Specjalizuję się w wykorzystywaniu nowych technologii do działań marketingowych. W 2019 roku, wraz ze swoim zespołem, zdobyłem branżową nagrodę w kategorii „najlepsza kampania internetowa”. W załączeniu znajdzie Pani moje CV wraz z portfolio – zachęcam do obejrzenia dokumentów. Dziękuję za poświęcony czas. Liczę, że moja kandydatura okaże się interesująca i zaprosi mnie Pani na rozmowę. Pozdrawiam,Jak Kowalski numer telefonu*Czego nie robić?Jeśli zależy Ci, by odbiorca po pierwsze otworzył Twojego maila, a po drugie go przeczytał w całości, unikaj poniższych wysłany z dziwnie brzmiącego adresuZałożyłeś maila jeszcze jako nastolatek i wciąż z niego korzystasz? Upewnij się, że jego adres nie brzmi przypadkiem niepoważnie. Jeśli do prezesa firmy dotrze mail od „kwiatuszek555” lub od „rysio12345” na pewno uzna, że to spam i go nie na co dzień korzystasz z takiego maila do celów prywatnych i nie chcesz z niego rezygnować, możesz założyć nowe, bardziej profesjonalne konto, z którego będziesz korzystać tylko do celów zawodowych. W adresie powinno znaleźć się imię (lub tylko pierwsza litera) i nazwisko, na przykład „@ lub „@ w e-mailuPamiętaj, aby zawsze dokładnie sprawdzić maila przed wysłaniem. Literówka, błąd gramatyczny czy stylistyczny – to wszystko może zniechęcić odbiorcę. Lepiej by nie uznał, że jesteś niedbałą albo nieprofesjonalną długi lub zbyt krótki e-mailNikt nie ma czasu na czytanie bardzo długich wiadomości. Ogranicz się do maksymalnie kilkunastu zdań. Powinny one zawierać konkretne informacje, unikaj „lania wody”. Jednocześnie zadbaj, aby mail nie był za krótki i zbyt lakoniczny. Przedstaw się, wskaż swoje najważniejsze atuty i wyjaśnij, dlaczego warto Cię na zły adresJeśli nawet Twoja wiadomość jest wspaniale napisana, a załączone CV dopracowane do perfekcji, jednak wyślesz ją do niewłaściwej osoby – najprawdopodobniej wyląduje ona w załącznikówNa pewno dostałeś kiedyś od kolegi z biura maila bez załączonych plików, co zdarza się każdemu. Jednak starając się o pracę, nie możesz sobie pozwolić na ten banalny błąd – sprawdź dwa razy, czy pliki na pewno wgrały się prawidłowo i są załącznikiZadbaj też o to, by załączyć do maila właściwe pliki. Nie darujesz sobie, jeśli przez przypadek wysłałeś stare CV albo nieaktualne wszędzie tego samego CVTo bardzo zły pomysł. Hurtowe wysyłanie tego samego curriculum vitae do wszystkich firm raczej nie sprawi, że będą chciały Cię zatrudnić. Twój dokument powinien być dostosowany do stanowiska i profilu firmy, dla której chcesz pracować. Nie wiesz, jak napisać dobre CV? Sprawdź nasze kogo wysłać wiadomość?Zastanawiasz się pewnie, kto powinien być adresatem Twojej wiadomości. To zależy między innymi od wielkości firmy. Jeśli jest to niewielkie przedsiębiorstwo, raczej nie ma ono działu Human Resources (HR). Możesz wtedy skontaktować się bezpośrednio z dyrektorem, bo to właśnie on decyduje o przypadku większych firm i międzynarodowych organizacji wysłanie maila do dyrektora zarządzającego prawie na pewno nic Ci nie da. Twoja wiadomość przepadnie wśród setek innych. Duże biznesy mają działy zajmujące się rekrutacją. Dlatego dobrym rozwiązaniem jest skontaktowanie się z osobą odpowiedzialną za zatrudnianie nowych pracowników. Pamiętaj jednak, że nie masz gwarancji otrzymania odpowiedzi. Jednym z najlepszych rozwiązań jest napisanie do szefa działu, w którym chcesz pracować. To właśnie te osoby podejmują decyzje, również związane z rekrutowaniem personelu. Masz też pewność, że Twój mail nie utknie w dziale zwiększyć swoje szanse, wyślij maila do dwóch osób, na przykład do lidera zespołu i specjalisty ds. HR. Jeśli adresat widzi, że wiadomość jest wysłana również do jego współpracownika, trudniej mu ją zignorować. Unikaj wysyłania maili w sprawie pracy na ogólny adres firmy. To miejsce, gdzie trafiają setki wiadomości o różnorodnej tematyce. Twój mail pozostanie niezauważony lub uznany za spam. Sytuacja wygląda nieco inaczej, gdy każdy dział w firmie, na przykład HR, ma osobny adres mailowy. Najlepiej wtedy, jeśli wyślesz jedną wiadomość na ogólny adres, a drugą na adres szefa znaleźć maila do właściwej osoby?Sprawdź na stronie internetowej firmy, dla której chcesz pracować dział „Kontakt”, „Nasz zespół” albo „O nas”. Najczęściej to tam znajdziesz dane osoby, kierującej zespołem, do którego pragniesz dołączyć. Jeśli obok imienia i nazwiska widnieje adres e-mail, świetnie – możesz zacząć pisać do niej zrobić, gdy nie wszystkie maile pracowników są upublicznione? W takim przypadku powinieneś znaleźć imię i nazwisko osoby, z którą chcesz się skontaktować. Następnie sprawdź, jak skonstruowany jest dowolny adres mailowy pracownika danej firmy. Służbowe maile mają najczęściej taką samą strukturę. Czyli jeśli adres mailowy do kogokolwiek wygląda następująco: „@ wystarczy wstawić imię i nazwisko adresata wiadomości, na przykład dyrektora, przedzielone kropką. Inne popularne schematy to „@ lub „@ zrobić, jeśli nikt nie odpisał Ci na wiadomość?Spędziłeś dużo czasu na przygotowanie treści maila i dopracowanie CV. Znalazłeś właściwą osobę do kontaktu i wysłałeś wiadomość. Jednak nikt Ci nie odpisał – na odpowiedź czekasz kilka dni, tydzień, dwa tygodnie. Co zrobić w takiej sytuacji? Weź pod uwagę, że mail mógł zostać przeoczony. Żeby zwiększyć swoje szanse, możesz napisać drugą wiadomość do tych samych adresatów. Zaznacz, że piszesz, by upewnić się, czy przypadkiem mail nie trafił do spamu i zapytaj się, czy adresat miał możliwość zapoznania się z jego treścią. Taka „przypominajka” bardzo często działa – wiele osób w natłoku obowiązków po prostu zapomina wrócić do wiadomości, które zostawili sobie na tak zwane pomysłem jest też telefon do osoby, adresata maila. Taki gest pokaże, że naprawdę zależy Ci na pracy w tej firmie. Dzięki temu nawiążesz też bardziej bezpośredni kontakt, a rozmówca, mimo że początkowo zignorował Twoją wiadomość, może po rozmowie telefonicznej z ciekawości ją przeczytać. Nie dzwoń zbyt wcześnie, przykładowo następnego dnia po wysłaniu maila. Lepiej jest odczekać kilka też, że firmy, które dobrze traktują pracowników i dbają o swój wizerunek, odpiszą Ci, nawet jeśli będzie to informacja o braku zainteresowania Twoją kandydaturą. Często zdarza się też, że ktoś zwróci na Ciebie uwagę, ale firma faktycznie nie ma możliwości, by zatrudnić nikogo nowego akurat w tym momencie. Jeśli jednak w przyszłości będzie szukać pracowników, sięgnie do swojej bazy kandydatów i na pewno się z Tobą skontaktuje.
Tydzień przed spotkaniem codziennie dzwonił, czasami po dwa razy. No i bardziej zafascynowani byliśmy sobą. Mamy po 25 lat, a zaczęliśmy się za sobą uganiać jak dzieciaki. Po miesiącu w końcu się spotkaliśmy. Był zachwycony, ja zresztą też (oboje inaczej wyglądamy niż na fotkach), ale sama rozmowa i atmosfera była miła.
Facet do, którego mam słabość nie odpisuje na wiadomości. Na Facebooku też nie mamy w tej chwili kontaktu. Co mam napisać, żeby odpisał?
Wróżka Ewelina Żyjemy w wirtualnym świecie wiadomości. SMS-y, maile, komunikatory internetowe są stale pod ręką, w dowolnym miejscu i o każdej porze dnia i nocy. Dlatego problem „nie odpisał mi” wcale nie jest banalny. To jak piszesz- świadczy o tym jak myślisz. Sposób pisania jest formą wyrażania twoich myśli, inteligencji i oddaje twoją osobowość. Podobno wysyłanie dużej ilości wiadomości do mężczyzny, to przypadłość wielu kobiet. Wynika to z braku cierpliwości oraz tego, że „chcą wiedzieć” jak najszybciej i jak najwięcej. Jakie błędy popełniają kobiety? Co go denerwuje, zniechęca oraz jak pisać, żeby on odpisywał. ilość to nie jakość Bombardowanie setkami informacji bez znaczenia, albo takimi na które nie wiadomo co odpowiedzieć- nie sprawi, że ktoś się zainteresuje. Może się nawet wystraszyć. Na pewno się znudzi. Nie warto na siłę podtrzymywać konwersacji i pisać o „niczym”, byle tylko pisać. Bo co można odpisać na tekst: „nudzę się”, „jestem głodna”, „jestem zmęczona”. częste pytania Jeżeli dobrze go znasz, to częstotliwość nie ma znaczenia. Jeżeli jednak dopiero się poznaliście, to nie „zalewaj” go pytaniami co pół godziny. To jest meczące i wcale nie sprawi, że on będzie bardziej zainteresowany znajomością. Nie zamęczaj go ilością wiadomości, których głównym celem jest podkreślenie tego, że „jesteś” oraz kontrola tego co on robi i z kim. Jeżeli zaczynasz od rana swoją serię: „wstałeś już?, „jesz śniadanie”, „umyłeś się”, „zjadłeś już obiad?”, „śpisz już?”- to on się zwyczajnie zmęczy. zdawkowe pytania Wszystkie pytania typu: „co tam?”, „co słychać?”, „o czym myślisz?”, nie są dobrą opcją, bo zwykle nie wiadomo co na nie odpisać. Zwłaszcza, że niektórzy potrafią zadawać je po kilka razy dziennie. męczące pytania „Co robisz?”, „gdzie jesteś?”, „z kim jesteś?”. To dosadne pytania, a rozmówca może poczuć się osaczony. Zwłaszcza jeżeli zadający pytanie nie napisał co sam robi i gdzie jest. Zamiast pytać „co robisz?”, napisz czym ty się zajmujesz albo co myślisz, ewentualnie potem zapytaj „a Ty?”. Jeżeli jemu zależy to będzie sam pisał co robi, gdzie był, a rano napisze „dzień dobry” oraz sam zapyta jak ci minął dzień. Jeżeli nie jest zainteresowany znajomością, a twoje wiadomości będą nudne i męczące, to będzie odpowiadał zdawkowo, aż w końcu znudzi się i zniechęci na tyle, że zacznie odpowiadać coraz rzadziej, a w końcu zamilknie na dobre. najgorsze pytanie Jednym ze zdecydowanie gorszych pytań jest: „i co mi jeszcze powiesz (ciekawego)?”, które najczęściej zadajemy, gdy następuje cisza, bo jeden wątek się wyczerpał. Nawet największa gaduła może nie wiedzieć co na nie odpisać i zniechęcić się. co nagle to po diable Szybkość przesyłania informacji sprawia, że oczekujemy błyskawicznej odpowiedzi. Przyznaj, ile razy wysłałaś wiadomość i nie mogłaś się skupić na niczym innym, bo przecież on nie odpisywał. Jeżeli jesteś niecierpliwa to poćwicz czekanie. Nie wiesz co on akurat robi, czy ma ochotę na pisanie (wcale nie musi), a może zwyczajnie on nie wie co odpisać i chce pomyśleć, żeby nie pisać byle czego. Dlatego jeżeli on po 5 minutach jeszcze nie odpisał, to nie denerwuj się i nie wysyłaj mu powtórnych informacji w stylu: „dlaczego nie odpisujesz?”, „czy coś się stało?” Poczekaj. pamiętaj o znaku zapytania Jeżeli chcesz usłyszeć satysfakcjonującą odpowiedź to wysil się na zadanie właściwego pytania. Albo w ogóle pytania. Takiego ze znakiem zapytania a nie kropką na końcu. A jeżeli wcale nie zadajesz pytań, to nie zdziw się, że on w końcu nie odpisze. Po prostu przyjmie do wiadomości, że coś mu oznajmiłaś i nie oczekujesz odpowiedzi. pisanie dla pisania Żaden wirtualny kontakt nie zastąpi tego realnego. Napisany tekst często można dwuznacznie zinterpretować. Czasami wystarczy zła interpunkcja (albo jej brak), żeby wiadomość została odczytana niezgodnie z twoją intencją. Potwierdza to tylko, że na początku znajomości, należy uważać na to co i w jaki sposób piszesz. Zdawkowe, zbyt częste pytania zaczną w końcu irytować rozmówcę. Pisanie dla pisania, „bo przecież rozmowa trwa”, nie ma głębszego sensu. Jeżeli chcesz, żeby on odpisał, to zawsze postaraj się dać „coś” od siebie, jakieś przemyślenie, żart, a dopiero potem zadawaj ogólne pytanie. Ostatnio dodane artykuły przez: Wróżka Ewelina
Przeanalizuj ofertę pracy i spróbuj znaleźć słowa-klucze opisujące cechy i predyspozycje poszukiwane przez pracodawcę. Następnie w oparciu o nie opracuj krótki tekst, uwypuklając oczekiwane przez pracodawcę cechy. Poniżej znajdziesz kilka propozycji tego, co napisać o sobie w CV. Przeanalizuj swoje zalety i wybierz najlepszą Poznałaś świetnego faceta, o którym nie możesz przestać myśleć. Umówiliście się parę razy, a wasze randki były bardzo udane i nie byliście w stanie oderwać od siebie wzroku. Nie mogłaś się doczekać kolejnego spotkania, ale nagle… on przestał się do ciebie odzywać i ignoruje twoje wiadomości. Brzmi znajomo? Cóż, to zdarzyło się chyba każdej z nas. Zobacz również: „Odkąd wyznałam facetowi miłość, przestał się do mnie odzywać” Dlaczego faceci nagle przestają odpisywać i zapadają się pod ziemię? Zamiast wymyślać czarne scenariusze i szukać winy w sobie, najpierw przeczytaj ten tekst. Przepytałyśmy ekspertów w tej dziedzinie, czyli samych mężczyzn, którzy zdradzili nam, w jakich sytuacjach przestają odzywać się do dziewczyn, którym chwilę wcześniej poświęcali całą swoją uwagę. Nie chce im się co chwilę odpisywać “Wy, kobiety, uwielbiacie siedzieć na telefonie cały dzień i pisać wysyłać jedną wiadomość za drugą. Faceci tak nie mają. Dla nas liczy się krótki, ale konkretny przekaz. Szczerze mówiąc, gdy dziewczyna zaczyna zasypywać nas lawiną wiadomości, męczy nas to. Czasami wolimy po prostu udać, że nas nie ma, niż być uwiązanym przy telefonie i nie móc się niczym zająć”. Nie chcą zranić twoich uczuć “Bywa, że zaczynamy się z kimś spotykać, ale po paru randkach dochodzimy do wniosku, że to nie to. Czy naprawdę chciałybyście, żeby facet powiedział wam “nie” twarzą w twarz albo przez SMS-a? Czasami lepiej jest po prostu zniknąć bez słowa. Możecie się z tym nie zgadzać, ale zdecydowana większość facetów jest zgodna - to dla waszego własnego dobra”. Fot. iStock Uznają, że jesteś zbyt natarczywa “Facet ci nie odpisuje? Zanim zaczniesz obrzucać go wyzwiskami, najpierw przeczytaj jeszcze raz, co mu napisałaś i bądź ze sobą szczera. Może po prostu jesteś zbyt nachalna? Może próbujesz wymusić na nim coś, na co on nie jest gotowy? Może już traktujesz go jak swojego chłopaka, chociaż między wami nie padły żadne deklaracje? Każdy facet, który nie jest gotowy na to, by się zaangażować, zacznie się wycofywać, gdy dziewczyna będzie próbowała coś na nim wymusić. Może to dla was przykre, ale tak po prostu jest”. Grają na zwłokę “Przyznajemy - my, faceci, też od czasu do czasu gramy na zwłokę. Zwłaszcza, jeśli nie wiemy, na czym stoimy w tej relacji albo czego sami chcemy. Wtedy najlepszym rozwiązaniem jest dla nas zniknąć na jakiś czas. Powiecie, że to głupie i dziecinne, ale prawda jest taka, że same się tak zachowujecie! W takim przypadku chcemy, żeby dziewczyna okazała nam, że jej na nas zależy, żeby się wysiliła i pokazała, że zabiega o naszą uwagę”. Myślą nad błyskotliwą odpowiedzią “Musicie zdać sobie sprawę z jednego - większość facetów wcale nie jest tak dobrych w pisaniu wiadomości. Jak już zostało wspomniane, zdecydowanie bardziej wolimy krótką i rzeczową rozmowę niż słowne gierki. Nie zawsze wiemy, co odpisać dziewczynie, która właśnie wysłała nam zabawną i inteligentną wiadomość, a przecież też chcemy zrobić na niej jak najlepsze wrażenie. Czasem musisz po prostu wykazać się cierpliwością”. Są po prostu… zajęci “Ostatnie wytłumaczenie dlaczego facet ci nie odpisuje jest banalnie proste - on zwyczajnie jest zajęty. Mamy naprawdę sporo na głowie - praca, hobby, przyjaciele, rodzina, codzienne obowiązki… Musicie zdać sobie sprawę z tego, że nie siedzimy bezczynnie wpatrując się w telefon, bo być może się do nas odezwiecie. Więc przestańcie panikować i obrażać się bez powodu. Bądźcie cierpliwe, a w końcu doczekacie się odpowiedzi. A jeśli nie… powyżej znajdziecie 5 możliwości, dla których tak się stało”. Zobacz również: MĘSKIM OKIEM: Jak SMS-ować z facetem? Mówić Królowej JMci. Jam pisał do jmp. wojewody krakowskiego, ruskiego i do kogom tylko rozumiał. Listy pisać potrzeba do księcia Dymitra i do p. wojewodzica, wokując ich do boku Króla JMci. Ja te membrany do inszej zażyłem okazji. Trafunkiem mijając Zamość, dowiedziałem się, że tę rajtarię sprowadziwszy umyślnie z Ukrainy sobota, 02 grudzień 2017 14:56 Magię świąt można zbudować na wiele sposobów. Tworzą ją między innymi dekoracje bożonarodzeniowe, kolędy, a także wspólne wybieranie prezentów. Ci najmłodsi swoje zamówienie na prezent bardzo często przesyłają w formie listu do świętego Mikołaja. Jeżeli chcesz, to w tym roku twoje dziecko otrzyma nie tylko prezent, ale też prawdziwą niespodziankę, czyli odpowiedź od Mikołaja. Będzie to znakomita zapowiedź zbliżających się świąt! Mikołaj wszystko widzi… „Droga Kasiu, nadszedł wreszcie ten cudowny czas. Doskonale wiem, jak kochasz święta Bożego Narodzenia i co roku cieszysz się nimi jak dziecko. To wspaniałe i piękne! Jeśli pozwolisz, to może zrobimy małe roczne podsumowanie…”. To tylko jedna z przykładowych treści, jakie może zawierać wybrany przez ciebie list od św. Mikołaja. Na stronie znajduje się aktualnie około 30 wersji takich listów, które można w dowolny sposób edytować. List stanie się nie tylko zapowiedzią tego, co twoje dziecko dostanie w prezencie. Będzie również zawierać różne mikołajowe pochwały i rady. Dorośli także chcą wierzyć w Mikołaja W dzisiejszym zabieganym świecie, nie zawsze jest okazja, aby traktować rzeczywistość nieco z przymrużeniem oka. Taką sposobność daje przesłanie komuś listu od świętego Mikołaja. Mogą je otrzymywać dzieci, a także dorośli. Zrób niespodziankę swojemu mężowi, żonie, siostrze, przyjaciółce albo pracownikom. Niech oni również poczują magię świat. Zamówienie listu od Mikołaja – to proste! Nie trzeba wiele, aby Mikołaj przesłał pod wskazany adres odpowiedni list. Wystarczy wybrać ze strony odpowiedni szablon i treść. A następnie postępować zgodnie z instrukcją podaną na stronie internetowej. Jeżeli złożysz zamówienie do 14 grudnia, list od św. Mikołaja dotrze jeszcze przed tegorocznym Bożym Narodzeniem. List od Mikołaja – świetna pamiątka! Odbiór takiego listu od Mikołaja zapewni dużo uśmiechu i zabawy. Jest on również znakomitą pamiątką z dzieciństwa, którą można przechowywać przez lata. Zasługuje na to przynajmniej ze względu na jego estetyczne wykonanie, oraz wysokiej jakości nadruk, które dopełnia ręcznie tłoczona złota pieczęć. Mikołaj jest bardzo kreatywny, listy to nie wszystko! Oprócz listu przedświątecznego można również otrzymać list poświąteczny. Godną uwagi opcją jest także zamówienie na stronie świątecznego wideo. Dziecko może otrzymać także specjalną naklejkę na drzwi albo pocztówkę od elfa. Ponadto, wśród świątecznych niespodzianek znalazły się: kalendarz Elfiego, list do Mikołaja, różne kolorowanki i fototapety. Są one do pobrania zupełnie za darmo!Jest kilka możliwości, podpowiadających, jak napisać ogłoszenie o pracę. Można skorzystać z szablonów, dostępnych w sieci. Większość z nich jest darmowa, inne wymagają uiszczenia opłaty. Z reguły nie jest wysoka, a pozwala dopasować ogłoszenie do indywidualnych wymagań. Pisaliśmy m.in. Jak zacząć pracę w HR.
Przeczytaj, jeśli nie chcesz narażać się na śmieszność. Telefony, komputery, SMS-y, maile, wideorozmowy, Facebook – jeszcze nigdy nie mieliśmy tylu możliwości kontaktowania się ze sobą. Wystarczy wybrać interesującą nas formę i nic tylko rozmawiać i korespondować. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że to spore ułatwienie. Pamiętam wspomnienia mojego dziadka, który opowiadał o swojej młodości. Wtedy do wyboru była rozmowa w cztery oczy, a kiedy było to niemożliwe – nadzieja, że wysłany list dojdzie do adresata. W porównaniu do mnie, nie miał łatwo. Ale czy miał gorzej? Im bardziej się nad tym zastanawiam, tym większe mam wątpliwości. W jego czasach wyznania miłości napisane odręcznie na cudem odnalezionej kartce papieru błądziły gdzieś po kraju nawet tygodniami. Na odpowiedź trzeba było jeszcze dłużej czekać. Dzisiaj wygląda to nieco inaczej, a uzmysławiam to sobie za każdym razem, kiedy zostaję zbombardowany wiadomościami typu „co robisz?”, „o czym myślisz?”, „nie odpisałeś na SMS-a sprzed 3 minut, co się z tobą dzieje?” itp. Błyskawiczny kontakt może być sporym ułatwieniem, ale raczej nie błogosławieństwem. Niejedna relacja międzyludzka rozleciała się przez niewinne 160 znaków. Nie chcę zaklinać rzeczywistości i twierdzić, że wina leży po obydwu stronach. Najczęściej to właśnie Wam, kobietom, brakuje cierpliwości i wyczucia. Chcecie wiedzieć wszystko o wszystkim i jak najszybciej. I wiecie jaką mam dla Was radę? Wyluzujcie. I zastosujcie się do skróconego poradnika pisania SMS-ów do faceta. Twój wybranek i Wasz związek będą Ci za to wdzięczni. TO TYLKO SMS Czas przypomnieć sobie podstawowe fakty. Jak podaje Wikipedia, SMS to usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej. Jasne? SMS to nie smycz, ani bat na faceta. To nie okazja, by go kontrolować, wymuszać wyznania i zeznania. To nie fundament Waszego związku, a jedynie poboczna i najmniej istotna forma Waszego kontaktu. Nie jest zamiennikiem rozmowy w cztery oczy. Każdy mężczyzna woli Twoje prawdziwe emocje, niż rzucone przypadkiem „:)” czy „:(„. Często o tym zapominacie. NIE NARZUCAJ SIĘ Są takie chwile, kiedy okoliczności nie sprzyjają bezpośredniemu kontaktowi. Wtedy SMS może okazać się zbawienny. Może, ale nie musi. Kobiety mają słabość do zasypywania swoich wybranków wiadomościami najróżniejszego typu. Większość z nich nie niesie za sobą żadnej treści, ale nie o to Wam przecież chodzi. Chcecie podkreślić swoją obecność. I stąd dziesiątki wiadomości każdego dnia. „Wstałeś?”, „co robisz?”, „jem obiad, a ty?”, „smutno mi...”, „odezwij się wreszcie”, „dlaczego milczysz? znalazłeś sobie inną?”, „dobranoc”, „napisałam dobranoc, więc mógłbyś się odwdzięczyć!”, „nie życzysz mi dobrej nocy?”. Litości. BĄDŹ CIERPLIWA Wyobraź sobie, choć wiem, że będzie to trudne, że każdy wolny człowiek robi co chce i kiedy chce. Być może łączy nas uczucie, które pozwala Ci myśleć, że stałaś się strażniczką moich myśli i czasu, ale nie ma aż tak dobrze. Czasami nie mam możliwości albo ochoty, aby odpisać. Nie mogę, nie potrafię, nie wiem jak, nie przykładam do tego większej wagi. Mam prawo. To nie oznacza, że o Tobie zapomniałem, zdradzam Cię na boku, albo jestem skończonym chamem. Po prostu tak wyszło. Nie oczekuj więc, że kiedy Ty akurat masz czas i wenę, ze mną jest dokładnie tak samo. Nigdy nie podpisywałem zobowiązania, że będę reagował na każdą Twoją SMS-ową zaczepkę w 15 sekund. STRESZCZAJ SIĘ Jak sama nazwa wskazuje, SMS to skrót od SHORT message service. Kluczowy w tym momencie wyraz podkreślam nie bez powodu. Short, czyli krótko, zwięźle i na temat. To nie jest substytut szczerej rozmowy o życiu i emocjach, ale sposób na przekazywanie krótkich i konkretnych informacji. Nie dziw się więc, że robi mi się słabo, kiedy zapychasz mi skrzynkę elaboratami, w których aż roi się od treści, wielokropków, insynuacji, podtekstów itp. rzeczy. Przykro mi, że to ja, jako facet, mam czelność pouczać Cię w tej kwestii, ale takie sprawy załatwia się bezpośrednio. Chcesz się wygadać – zadzwoń lub przyjdź. Żaden mężczyzna nie będzie wiedział, jak na coś takiego zareagować. Wystarczy „<3” czy może powinienem się odwdzięczyć tekstem na kolejnych 15 wiadomości? ZNAKI ZAKAZANE W tym momencie przyznam się do pewnej męskiej ułomności. Otóż, mamy problem z czytaniem między wierszami i nie zawsze potrafimy odczytywać emocje z emotikonów. Postaraj się ich unikać, aby przekaz był jak najbardziej zrozumiały. Czasami naprawdę mam wątpliwości co oznacza „:o)”, „?_?” czy inne „:~~”. Jesteś zdziwiona, wściekła, chora, czy co? Podobnie z wielokropkiem, który nadużywacie w każdym możliwym zdaniu. Czym innym jest dla mnie krótkie „cześć”, a czym innym „cześć.......”. Co skrywasz w tych kropkach? To jakiś wyrzut sumienia w moją stronę, czy może próba bycia zalotną? Nie wiem. A jeśli muszę się wszystkiego domyślać, to nie dziw się, że nie odpisuję. SZANUJ MOJĄ PRYWATNOŚĆ Jesteśmy razem, albo chciałabyś, żebyśmy byli. Fajnie, nie mam nic przeciwko. Nie oznacza to jednak, że od momentu poznania Cię, cała reszta mojego życia straciła na znaczeniu. Wiem, że jesteście bardziej emocjonalne od nas i nic na to nie poradzimy, ale zanim zaczniesz mnie sobą zamęczać, spróbuj przewidzieć konsekwencje. Kiedy przez kilka kolejnych dni nie pozwalasz mi się wyspać, bo uznajesz, że wypada napisać „dzień dobry” o 7 rano, albo o 1 w nocy... Kiedy chcesz wiedzieć gdzie i z kim jestem, kiedy wrócę do swojego domu, co myślę i planuję... Kiedy „umilasz” mi dzień wiadomościami, które kompletnie nie nie znaczą, ale mają mi o Tobie przypomnieć – wtedy licz się z zupełnie odwrotnym skutkiem. Nie staniesz się bliższa. Prędzej zaczniesz się kojarzyć z balastem, który utrudnia mi normalne funkcjonowanie. POWIEDZ MI TO W TWARZ Zdaję sobie sprawę, że SMS-y skracają dystans i o wiele łatwiej coś napisać, niż powiedzieć, ale bądźmy dorośli. Są sprawy, które wymagają jednak odpowiedniej atmosfery i bezpośredniego kontaktu. Wyobraź sobie sytuację, że wyznajesz mi miłość w ten właśnie sposób. Odczytuję „nie mogę bez ciebie żyć, kocham cię tak mocno i tęsknię, kiedy nie ma cię obok mnie chociaż przez minutę <3 na zawsze twoja, xxx”. Fajnie, ale akurat korzystam z toalety, albo myję podłogę. Klimat zupełnie nie ten i czar prysł. Pamiętaj, że nigdy nie wiesz, czym w danym momencie zajmuje się odbiorca. A okoliczności naprawdę wiele znaczą. Już nie wspomnę o sytuacji, kiedy przez cały wieczór milczysz i obawiasz się własnego cienia, a wystarczy, że się rozejdziemy i już wypisujesz mi podobne rzeczy. Poziom przedszkola. I TAK CI NIE UWIERZĘ Być może to sytuacja ekstremalna, ale spotkałem się z nią kilkakrotnie. O podobnych przypadkach słyszałem też od innych, więc to chyba nie przypadek, ale Wasza misterna taktyka. Przykładowa sytuacja – zapraszasz mnie na imprezę do znajomych. Okazuje się, że w danym terminie nie mogę, bo mam już jakieś poważne zobowiązania w tym czasie. Są rzeczy ważne i ważniejsze, nie przeskoczę tego. Jeszcze to nadrobimy. Co robi zdruzgotana kobieta? Pisze SMS-a do przyjaciółki. „Odmówił... Chyba jednak nie traktuje mnie poważnie. Ja go tak kocham, a on mnie unika... Czuję się zraniona, bo myślałam, że mogę na nim polegać... Chyba się zabiję :((„. Dziwnym trafem wiadomość ląduje w mojej skrzynce odbiorczej. Za chwilę kolejne piknięcie i... „to nie było do ciebie, sorry”. Co za zbieg okoliczności! Tak niewiarygodny, że chyba uznam go za szantaż moralny i raczej nic sobie z niego nie zrobię. Żenujące. TEKSTY, KTÓRYCH POWINNAŚ UNIKAĆ „Co robisz?” - może wypadałoby bardziej subtelnie? Jeśli to istotne, sam Cię o tym poinformuję. „Nie odpisałeś mi...” - widocznie nie miałem ochoty, czasu, inwencji. Nie rób mi wyrzutów. „Jak chcesz...” - zrozumiałem, że masz inny pogląd na daną sprawę, ale nie wpędzaj mnie w poczucie winy. „KCB i wgl” - gimnazjalny klimat sprawia, że nawet wyznanie miłości nie robi na mnie wrażenia. I wgl. „Odezwij się...” - jak powinienem odpisać? Cokolwiek czy coś konkretnego? „Gdzie jesteś? Z kim?” - wytłumaczenie: patrz punkt 1. „...” - ten znak symbolizuje więcej, niż tysiąc słów, ale uwierz, że męska głowa jest zbyt mała, by zrozumieć. O co tak naprawdę mi chodzi? Zrozum wreszcie, że SMS ma swoje konkretne przeznaczenie. To przekazywanie informacji lub w skrajnych przypadkach – podtrzymywanie kontaktu. Obserwuję jednak, że dla niektórych stał się wystarczającym substytutem spotkania i rozmowy. Niektóre związki rozgrywają się wyłącznie na tej płaszczyźnie. „On mnie nie kocha, bo nie odpisał :(„ - jeśli masz podobne wątpliwości, to może wypadałoby zapytać prosto z mostu (byle realnie), albo przestać interpretować niewiele znaczące literki w telefonie lub ich brak? Wyznaję prostą zasadę – unikaj wiadomości, które wydają Ci się tak mało znaczące, że nie poruszyłabyś ich w rozmowie telefonicznej lub tradycyjnej. Albo są zbyt istotne, by obdzierać je z osobistego kontaktu. Faceci mają na tym punkcie alergię i uwierzcie – wszyscy mamy podobne wątpliwości. Nie wygłupiaj się więc i pisz konkretnie, albo... zamęczaj swoją koleżankę, która ogarnia temat i nie będzie miała Ci tego za złe. Grzegorz Lawendowski Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia
.
