Ich bujne futro robi wrażenie – i to nie tylko na kociarzach. Tak bardzo, że aż chce się zatopić w tej sierści dłoń. Choć ich okrywa włosowa jest imponująca. Jest też niestety bardziej wymagająca. Poniżej przedstawimy koty z wyjątkowo długą sierścią. 1. Koty z długą sierścią: turecka angora Angora znana jest ze swojej pięknej, długiej i najczęściej białej szaty. Może jednak występować w każdej innej barwie. Najbardziej imponujący jest jej ogon, nazywany kocim piórem. Sierść angory jest tak delikatna, że w dotyku przypomina aksamit. A gdy kot się porusza, można odnieść wrażenie, że lśni niczym biały jedwab. Zimą futro staje się grubsze i bardziej puszyste, natomiast latem krótsze i lżejsze. Brak podszerstka (czyli pierwszej warstwy sierści tuż przy skórze) sprawia, że włosy się nie kołtunią. Oczy tego kota często są różnokolorowe. To rasa naturalna, więc w Turcji, z której pochodzi, traktowana jest tak, jak u nas dachowiec. Co ciekawe, tak samo pięknym futerkiem mogą się pochwalić króliki i kozy, żyjące w tym samym rejonie co angora. Najstarsza rasa Angora turecka uważana jest za przodka kota perskiego. Swoją nazwę zawdzięcza stolicy Turcji – Ankarze, która w starożytności zwana była właśnie Angorą. Naukowcy uważają, że to jedna z najstarszych ras, a może nawet najstarsza kocia rasa świata! Ponieważ Turcy bardzo szanują koty, angora uznawana jest za narodowy skarb Turcji. Więcej o tej rasie – KLIK! 2. Koty z długą sierścią: kot somalijski Kot somalijski to długowłosa odmiana kota abisyńskiego. Patrząc na niego, trudno uniknąć skojarzeń z lisem. Głównie przez kolor futra – zazwyczaj kot jest dziko umaszczony lub rudy. Występuje też w innych barwach: niebieskiej, płowej, liliowej, czekoladowej czy srebrnej. Sierść na pierwszy rzut oka wydaje się jednobarwna, ale to tylko złudzenie. Każdy włos jest poprzecznie prążkowany, ma ciemną końcówkę oraz kilka – ułożonych na przemian – jaśniejszych i ciemniejszych prążków. Takie umaszczenie to zasługa genu zwanego aguti. Somalijczyk może się poszczycić również bardzo puszystym ogonem, dłuższą sierścią na szyi i brzuchu, dużymi uszami i migdałowymi oczami. Zielony, bursztynowy lub orzechowy odcień oczu nadaje kotu egzotyczny wygląd. Mądra gaduła Koty somalijskie lubią sobie pogawędzić ze swoimi opiekunami. Ich głos jest wprawdzie dość cichy, ale za to melodyjny. Somalijczyki są uznawane za bardzo inteligentne, dlatego z pewnością mają wiele do powiedzenia swoim opiekunom:) Zwłaszcza że bliski kontakt z człowiekiem jest dla nich ogromnie ważny! Więcej o tej rasie – KLIK! 3. Koty z długą sierścią: selkirk rex długowłosy Trudno znaleźć mruczka o bardziej nietypowym futerku niż selkirk rex. To kot w owczej skórze! Jego włosy są kręcone, niezwykle gęste, mięciutkie i puchate. Mogą być krótkie albo długie. Stopień skręcenia zależy od wieku, klimatu, pory roku, a nawet płci (najsilniej skręcone futerko mają kocury i wysterylizowane kotki). Włosy najmocniej skręcają się na łapach, szyi, ogonie i brzuszku. Po rozczesaniu mogą się wyprostować, ale z czasem wracają do spiralnej formy. Skręt i ułożenie włosia są indywidualne dla każdego kociaka (właściwy dla rasy wygląd kot uzyskuje w wieku 8-10 miesięcy). Oznacza to, że każdy przedstawiciel tej rasy może wyglądać zupełnie inaczej. Tym bardziej że dopuszczone są wszystkie kolory i wzory umaszczenia. Co ciekawe, selkirk rex ma też kręcone wąsy!
Pamiętaj, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie specyficznych potrzeb Twojego zwierzaka.. 2. Higiena i pielęgnacja sierści: Małe psy często mają długą, delikatną sierść, która wymaga ciągłej pielęgnacji. Codziennie delikatnie szczotkuj jego sierść, aby zapobiec tworzeniu się sęków i splątań.Ogólny podział: Podział ze względu na strukturę sierści: jedwabista gładka szorstka lokowata, kręcona skręcona w sznury Podział ze względu na długość sierści: krótka średniej długości mieszana długa psy nagie Podział ze względu na warstwy sierści: bez podszerstka z podszerstkiem Sierść naszych czworonożnych przyjaciół ma ogromne znaczenie i pełni wiele niezbędnych funkcji. Chroni ona skórę zwierzęcia przed urazami oraz zabezpiecza przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Termoizolacyjna funkcja sierści pozwala na ochronę zarówno przed niskimi, jak i przed wysokimi temperaturami. Ponadto sierść ułatwia psom identyfikację społeczną oraz jest jednym z organów zmysłów. My, ludzie, najczęściej zwracamy uwagę na jeszcze jedną funkcję psiej sierści – funkcję estetyczną. Pierwotna struktura sierści to sierść krótka. Dopiero poprzez hodowlę oraz selekcję naturalną uzyskano różne jej rodzaje. Sierść poszczególnych ras psów może znacząco różnić się od siebie. Spotykamy psy z sierścią krótką lub długą, szorstką lub jedwabistą, podwójną lub o pojedynczej warstwie. Występują psy bezwłose a także takie, których sierść skręcona jest w dredy. Psia sierść wyrasta z mieszków włosowych, które znajdują się w skórze właściwej, leżącej pod naskórkiem. W mieszku włosowym występuje jeden, największy włos pierwotny podstawowy oraz dodatkowo do 5 mniejszych bocznych włosów pierwotnych i do 20 włosów wtórnych. Włosy pierwotne zapewniają ochronę przed deszczem oraz warunkują kolor sierści psa. Włosy wtórne tworzą podszerstek, a więc gęstą, miękką, puszystą warstwę znajdującą się przy skórze. Ta warstwa jest odpowiedzialna za termoregulację psa, a więc chroni przed upałami i mrozami. Podszerstek stanowi również podporę, rusztowanie dla sierści okrywowej. Oprócz włosów pierwotnych i wtórnych warto pamiętać również o szczególnych włosach czuciowych, wibrysach. Są one większe i sztywniejsze od innych włosów. Ich zadaniem jest dostarczanie zwierzęciu informacji o otoczeniu. Za ich pomocą pies może zlokalizować poruszający się obiekt, mogą też ułatwić poznawanie się z innymi osobnikami. Sierść rośnie cyklicznie w następujących po sobie fazach: Anagen – faza wzrostu. Jest to najdłuższa faza, podczas której w mieszku tworzy się włos. Katagen – faza pośrednia, w której włos zostaje wypychany na powierzchnię skóry. Telogen – faza spoczynkowa: włos powoli obumiera i wysuwa się ze skóry. Jednocześnie w mieszku tworzy się nowy włos. Ta faza wiąże się z bardzo dobrze nam znanym linieniem, a jego intensywny przebieg pojawia się dwa razy w roku: wiosną i jesienią. Podczas linienia wiosennego sierść, która wzrasta, jest mniej gęsta. Linienie jesienne natomiast związane jest z pojawieniem się zimowej, bardzo gęstej sierści. W zależności od liczby warstw sierści, możemy rozróżnić psy: z sierścią podwójną – mające sierść okrywową i podszerstek, z sierścią pojedynczą – mające sierść okrywową, niemające podszerstka. Większość psów ma sierść podwójną, składającą się z warstwy okrywowej oraz z podszerstka. Tego typu psy to najczęściej przedstawiciele ras pracujących. Muszą one radzić sobie w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych, pracując w błocie, wodzie, śniegu i zimnie. Przykłady psów posiadających podszerstek: Rasy pierwotne, np. husky, szpic miniaturowy, shiba inu, akita inu, chow-chow, samojed. Owczarki, p.. owczarek niemiecki, owczarek szkocki, owczarek szetlandzki, border collie. Rasy krótkowłose: beagle, australian kelpie, labrador, chihuahua krótkowłosy. Psy nieposiadające podszerstka mogą być długo- lub krótkowłose. Sierść pojedyncza nie jest kłopotliwa, jest miła w dotyku i nie ma charakterystycznego psiego zapachu. Rasy długowłose pozbawione podszerstka, takie jak np. maltańczyk czy yorkshire terrier, nie linieją, a ich sierść w kondycji wystawowej jest niezwykle efektowna. Pełni ona funkcję estetyczną, ciesząc oko właścicieli. Przedstawiciele ras o sierści pojedynczej, bez podszerstka to: yorkshire terrier, chart afgański, whippet, buldog francuski, pinczer miniaturowy, charcik włoski, maltańczyk. W zależności od długości sierści możemy wyróżnić psy: krótkowłose o mieszanej długości sierści o średniej długości sierści długowłose nagie Psy krótkowłose mają sierść przylegającą do ciała. Nie przekracza ona długości 5 cm. Psy z krótką sierścią mogą występować z podszerstkiem lub bez niego. Ten typ sierści jest łatwy w pielęgnacji i nie wymaga skomplikowanych, regularnych zabiegów. Psy krótkowłose, nieposiadające podszerstka są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego w ich przypadku wskazane jest zakładanie ubranek w mroźne dni. Psy krótkowłose z podszerstkiem: mops, beagle, labrador. Psy krótkowłose bez podszerstka: whippet, buldog francuski, charcik włoski. Psy o mieszanej długości sierści. Tego typu szata charakteryzuje się różną długością na poszczególnych partiach ciała. U przedstawicieli mieszanej długości sierści partie: łap, podbrzusza, uszu, ogona są najczęściej obficiej obrośnięte. Natomiast sierść na grzbiecie jest dużo krótsza. Psy o sierści mieszanej: spaniele, setery. Psy o średniej długości sierści to psy z sierścią pomiędzy krótką a długą. Ich pielęgnacja nie wymaga tak regularnych zabiegów, jak w przypadku długowłosych. Tego typu sierść bardzo dobrze zabezpiecza psa przed warunkami atmosferycznymi: chłodem i deszczem. Przedstawicielami tego typu są najczęściej rasy psów pracujących, np.: owczarek australijski, border collie, owczarek niemiecki. Psy długowłose to przede wszystkim przedstawiciele ras ozdobnych i do towarzystwa. Mają sierść o długości około 7-20 cm. Długa sierść układa się miękko i gładko i jest niezwykle efektowna. Niestety, aby tak wyglądała, wymagają specjalnej pielęgnacji. By długa sierść prezentowała się pięknie, należy codziennie ją czesać. Jeśli tego typu szata nie będzie odpowiednio pielęgnowana, pojawią się w niej kołtuny i sfilcowane fragmenty. Psom wystawowym, pomiędzy wystawami, opiekunowie nawijają specjalne papiloty, aby uchronić sierść przed zniszczeniem. Psy z długą sierścią mające podszerstek: bobtail, terier tybetański, owczarek francuski briard. Psy z długą sierścią bez podszerstka: yorkshire terrier, maltańczyk, chart afgański. Psy nagie, inaczej mówiąc – bezwłose, nie mają sierści lub jest ona bardzo rzadka. Rasy o takim skąpym owłosieniu muszą być pielęgnowane w szczególny sposób. Skórę nagich psów należy regularnie nawilżać specjalnymi kremami z filtrami. Jest to bardzo istotne latem, gdy pies narażony jest na oparzenia słoneczne. Natomiast zimą psy pozbawione sierści potrzebują ochrony przed zimnem w postaci ubranek. Przykłady ras psów nagich: grzywacz chiński nagi, nagi pies meksykański, nagi pies peruwiański. W zależności od struktury możemy wyróżnić sierść: jedwabistą gładką lokowatą, kręconą szorstką skręconą w sznury Sierść jedwabista: charakteryzuje się miękkością i pięknym połyskiem. Jest długa i łagodnie spływa po ciele psa. Wymaga regularnego czesania i kąpieli w profesjonalnych kosmetykach. Dzięki tym zabiegom sierść nie będzie się plątać i nie zmatowi się. Przykłady: yorkshire terrier, chart afgański, maltańczyk, australian silky terrier Sierść gładka: jest krótka i przylega gładko do ciała. Jej długość to maksymalnie 4 cm. Pielęgnacja nie jest skomplikowana, ale decydując się na psa z tego typu sierścią, należy pamiętać o jej skłonności do wbijania się w tapicerki i dywany. Rasy z takim włosem to np.: jack russell terrier krótkowłosy, buldog francuski, chihuahua krótkowłosy. Sierść lokowata, kręcona: o charakterystycznej kędzierzawej strukturze przypominającej loki. Jest gęsta i elastyczna. Wymaga regularnej pielęgnacji, gdyż łatwo się filcuje i wygląda wtedy nieestetycznie. Tego typu sierść należy strzyc, nadając jej odpowiedni kształt. Przykłady: bichon frise, pudel. Sierść szorstka: psy szorstkowłose mają sierść okrywową o średniej długości oraz miękki podszerstek. Okrywa włosowa dobrze chroni psa przed wilgocią. Tego typu sierść w dotyku jest sztywna, drutowata i szorstka. Wymaga regularnego trymowania. Psy z szorstką sierścią to przede wszystkim teriery i sznaucery. Przykłady: jack russell terrier, parson russell terrier, airedale terrier, foksterier. Psy z sierścią skręconą w sznury, dredy: zgodnie ze wzorcem tego typu sierść powinna być koniecznie kosmata i spilśniona w zbite sznury. Nie powinno się jej czesać, a jedynie pomagać dobrze się skręcać w równe dredy. Najtrudniejszym etapem, od którego zależy późniejszy wygląd szaty, jest moment, gdy sierść zaczyna się filcować. Należy wtedy rozdzielać pasma i formować równiej grubości sznury. Późniejsza pielęgnacja polega na kontroli stworzonych wcześniej dredów. Najdłuższe partie sierści występują na lędźwiach, udach i zadzie. Najkrótsze w okolicy pyska i łap. Przykłady: owczarek węgierski – komondor, puli. Kornelia Jankowska, groomer Bibliografia: „Grooming manual for the dog and cat” Sue Dallas, Diana North and Joanne Angus „Dermokosmetyka weterynaryjna” Emmanuel Bensignor, Emilie Videmont
Otterhound. Rzadkie rasy psów to także otterhoundy. To bardzo silne i duże psy gończe. Mają gęstą i szorstką sierść. Ludzie zaczęli hodować tę rasę, aby mieć psa, który będzie tępił wydry uznawane kiedyś za szkodniki. Mimo tego, psy tej rasy są niezwykle łagodne i wesołe.
7. Chin japoński. Chiny to małe psy długowłose, których przodkowie żyli już prawdopodobnie przed naszą erą. Gdy chin trafił z Korei na dwór japoński, szybko zyskał zainteresowanie. Od tej chwili stał się psem salonowym. W kolejnych wiekach również pełnił rolę psa do towarzystwa dla osób z wyższych sfer. Przyjazny dla mieszkań: berneńskie psy pasterskie są wyluzowanymi zwierzętami domowymi, które zwykle nie są zalecane do mieszkań ze względu na ich wielkość i doświadczenie zawodowe. Skrzyżowane ze standardowym pudlem, rasą psów, która często dobrze radzi sobie w mieszkaniu, wiele krzyżówek Bernedoodle dobrze przystosowuje sięKotom z długą sierścią warto jest ją podcinać w strategicznych miejscach, na przykład w okolicy odbytu, na tylnych nogach lub w rejonie tzw. śliniaka. Sprzyja to utrzymaniu higieny tychże miejsc i ułatwia kotu samodzielne czyszczenie ich.
Rasy kotów bez sierści - opis i zdjęcia. Gołe koty pojawiały się na świecie spontanicznie w wyniku różnych mutacji. Próbowano na ich podstawie, tworzyć rasy kotów bez sierści. Udało się to dopiero w XX wieku. Obecnie istnieje tylko 4 rasy kotów bez sierści: sfinks kanadyjski, sfinks doński, kot peterbald, kot elfi.Owczarek staroniemiecki (Altdeutscher Schaferhund) jest typem owczarka niemieckiego długowłosego.Pochodzi on głównie od owczarków niemieckich z rejonów DDR, ponieważ tam, w Niemczech wschodnich, od czasów powojennych wykluczano z hodowli egzemplarze z długą sierścią, na bazie których powstały dzisiejsze linie długowłosych owczarków użytkowych, czyli staroniemieckich.
Lotion dla psa z długą sierścią. Odpowiednia dieta, regularne kąpanie i szczotkowanie to podstawa, jeśli chcesz, aby Twój pies miał piękną i zadbaną sierść. W naszym sklepie znajdziesz profesjonalne lotiony do pielęgnacji okrywy włosowej czworonogów z długą sierścią. Preparaty są bezpieczne dla zwierząt, stworzone zostały Pies jest w naszym domu od ośmiu tygodni. Puchata kulka zrobiła się za długa, łapy ma patykowate, a charakter też jakby inny niż dawniej. fot. Shutterstock. 5. miesiąc życia psa to m.in. etap przemieniania się słodkiej, puchatej kuleczki w psiego-prawie-nastolatka. To również w tym czasie nasz czworonóg jest już zahartowanym Klasyfikacja. FCI. Wstępnie uznana przez FCI w grupie V (Szpice i psy typu pierwotnego) Multimedia w Wikimedia Commons. Łajka jakucka ( ros. Якутская лайка, ang. Yakutian Laika) - jedna z ras psów, należąca do szpiców, zaliczana do grupy łajek. Wzorzec FCI nr 365. Podlega próbom pracy [1] . Więcej. S: 38 cm obroża dla psów 8 kg, 1 szt. 138,80 zł. S: 38 cm obroża dla psów